оперупаўнава́жаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. оперупаўнава́жаны оперупаўнава́жаныя
Р. оперупаўнава́жанага оперупаўнава́жаных
Д. оперупаўнава́жанаму оперупаўнава́жаным
В. оперупаўнава́жанага оперупаўнава́жаных
Т. оперупаўнава́жаным оперупаўнава́жанымі
М. оперупаўнава́жаным оперупаўнава́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)