Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
бвгдежзкмнрстуўхчш-

но́сцам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
но́сцам - -

Крыніцы: piskunou2012.

но́счык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. но́счык но́счыкі
Р. но́счыка но́счыкаў
Д. но́счыку но́счыкам
В. но́счыка но́счыкаў
Т. но́счыкам но́счыкамі
М. но́счыку но́счыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

но́сьбіт

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. но́сьбіт но́сьбіты
Р. но́сьбіта но́сьбітаў
Д. но́сьбіту но́сьбітам
В. но́сьбіта но́сьбітаў
Т. но́сьбітам но́сьбітамі
М. но́сьбіце но́сьбітах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

но́сьбіт

‘рэч, прадмет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. но́сьбіт но́сьбіты
Р. но́сьбіта но́сьбітаў
Д. но́сьбіту но́сьбітам
В. но́сьбіт но́сьбіты
Т. но́сьбітам но́сьбітамі
М. но́сьбіце но́сьбітах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

но́сьбітка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. но́сьбітка но́сьбіткі
Р. но́сьбіткі но́сьбітак
Д. но́сьбітцы но́сьбіткам
В. но́сьбітку но́сьбітак
Т. но́сьбіткай
но́сьбіткаю		 но́сьбіткамі
М. но́сьбітцы но́сьбітках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

но́сьбіцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. но́сьбіцтва
Р. но́сьбіцтва
Д. но́сьбіцтву
В. но́сьбіцтва
Т. но́сьбіцтвам
М. но́сьбіцтве

Крыніцы: piskunou2012.