лужо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лужо́к |
лужкі́ |
Р. |
лужка́ |
лужко́ў |
Д. |
лужку́ |
лужка́м |
В. |
лужо́к |
лужкі́ |
Т. |
лужко́м |
лужка́мі |
М. |
лужку́ |
лужка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Лужо́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Лужо́к |
Р. |
Лужка́ |
Д. |
Лужку́ |
В. |
Лужо́к |
Т. |
Лужко́м |
М. |
Лужку́ |
Лу́жы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Лу́жы |
Р. |
Лу́ж Лу́жаў |
Д. |
Лу́жам |
В. |
Лу́жы |
Т. |
Лу́жамі |
М. |
Лу́жах |
лу́жына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лу́жына |
лу́жыны |
Р. |
лу́жыны |
лу́жын |
Д. |
лу́жыне |
лу́жынам |
В. |
лу́жыну |
лу́жыны |
Т. |
лу́жынай лу́жынаю |
лу́жынамі |
М. |
лу́жыне |
лу́жынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Лу́жына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Лу́жына |
Р. |
Лу́жыны |
Д. |
Лу́жыне |
В. |
Лу́жыну |
Т. |
Лу́жынай Лу́жынаю |
М. |
Лу́жыне |
лу́жынка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лу́жынка |
лу́жынкі |
Р. |
лу́жынкі |
лу́жынак |
Д. |
лу́жынцы |
лу́жынкам |
В. |
лу́жынку |
лу́жынкі |
Т. |
лу́жынкай лу́жынкаю |
лу́жынкамі |
М. |
лу́жынцы |
лу́жынках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
лу́жыцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
лу́жыцкі |
лу́жыцкая |
лу́жыцкае |
лу́жыцкія |
Р. |
лу́жыцкага |
лу́жыцкай лу́жыцкае |
лу́жыцкага |
лу́жыцкіх |
Д. |
лу́жыцкаму |
лу́жыцкай |
лу́жыцкаму |
лу́жыцкім |
В. |
лу́жыцкі (неадуш.) лу́жыцкага (адуш.) |
лу́жыцкую |
лу́жыцкае |
лу́жыцкія (неадуш.) лу́жыцкіх (адуш.) |
Т. |
лу́жыцкім |
лу́жыцкай лу́жыцкаю |
лу́жыцкім |
лу́жыцкімі |
М. |
лу́жыцкім |
лу́жыцкай |
лу́жыцкім |
лу́жыцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лу́жыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
лу́жу |
лу́жым |
2-я ас. |
лу́жыш |
лу́жыце |
3-я ас. |
лу́жыць |
лу́жаць |
Прошлы час |
м. |
лу́жыў |
лу́жылі |
ж. |
лу́жыла |
н. |
лу́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
лу́ж |
лу́жце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
лу́жачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
лужыча́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
лужыча́нін |
лужыча́не |
Р. |
лужыча́ніна |
лужыча́н |
Д. |
лужыча́ніну |
лужыча́нам |
В. |
лужыча́ніна |
лужыча́н |
Т. |
лужыча́нінам |
лужыча́намі |
М. |
лужыча́ніне |
лужыча́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.