Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
абвгдежзйклмнопрстўфхцчшя-

лаба́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лаба́зны лаба́зная лаба́знае лаба́зныя
Р. лаба́знага лаба́знай
лаба́знае		 лаба́знага лаба́зных
Д. лаба́знаму лаба́знай лаба́знаму лаба́зным
В. лаба́зны (неадуш.)
лаба́знага (адуш.)		 лаба́зную лаба́знае лаба́зныя (неадуш.)
лаба́зных (адуш.)
Т. лаба́зным лаба́знай
лаба́знаю		 лаба́зным лаба́знымі
М. лаба́зным лаба́знай лаба́зным лаба́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лаба́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лаба́н лабаны́
Р. лабана́ лабано́ў
Д. лабану́ лабана́м
В. лабана́ лабано́ў
Т. лабано́м лабана́мі
М. лабане́ лабана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лаба́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лаба́наўка
Р. Лаба́наўкі
Д. Лаба́наўцы
В. Лаба́наўку
Т. Лаба́наўкай
Лаба́наўкаю
М. Лаба́наўцы

Лабані́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лабані́
Р. Лабанё́ў
Д. Лабаня́м
В. Лабані́
Т. Лабаня́мі
М. Лабаня́х

Лабаны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лабаны́
Р. Лабано́ў
Д. Лабана́м
В. Лабаны́
Т. Лабана́мі
М. Лабана́х

лабара́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лабара́нт лабара́нты
Р. лабара́нта лабара́нтаў
Д. лабара́нту лабара́нтам
В. лабара́нта лабара́нтаў
Т. лабара́нтам лабара́нтамі
М. лабара́нце лабара́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лабара́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лабара́нтка лабара́нткі
Р. лабара́нткі лабара́нтак
Д. лабара́нтцы лабара́нткам
В. лабара́нтку лабара́нтак
Т. лабара́нткай
лабара́нткаю		 лабара́нткамі
М. лабара́нтцы лабара́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лабара́нт-праграмі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лабара́нт-праграмі́ст лабара́нты-праграмі́сты
Р. лабара́нта-праграмі́ста лабара́нтаў-праграмі́стаў
Д. лабара́нту-праграмі́сту лабара́нтам-праграмі́стам
В. лабара́нта-праграмі́ста лабара́нтаў-праграмі́стаў
Т. лабара́нтам-праграмі́стам лабара́нтамі-праграмі́стамі
М. лабара́нце-праграмі́сце лабара́нтах-праграмі́стах

Крыніцы: krapivabr2012.

лабара́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лабара́нцкі лабара́нцкая лабара́нцкае лабара́нцкія
Р. лабара́нцкага лабара́нцкай
лабара́нцкае		 лабара́нцкага лабара́нцкіх
Д. лабара́нцкаму лабара́нцкай лабара́нцкаму лабара́нцкім
В. лабара́нцкі (неадуш.)
лабара́нцкага (адуш.)		 лабара́нцкую лабара́нцкае лабара́нцкія (неадуш.)
лабара́нцкіх (адуш.)
Т. лабара́нцкім лабара́нцкай
лабара́нцкаю		 лабара́нцкім лабара́нцкімі
М. лабара́нцкім лабара́нцкай лабара́нцкім лабара́нцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лабарато́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
лабарато́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.