гнездава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гнязду́ю |
гнязду́ем |
2-я ас. |
гнязду́еш |
гнязду́еце |
3-я ас. |
гнязду́е |
гнязду́юць |
Прошлы час |
м. |
гнездава́ў |
гнездава́лі |
ж. |
гнездава́ла |
н. |
гнездава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гнязду́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гнездавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гнездавы́ |
гнездава́я |
гнездаво́е |
гнездавы́я |
Р. |
гнездаво́га |
гнездаво́й гнездаво́е |
гнездаво́га |
гнездавы́х |
Д. |
гнездаво́му |
гнездаво́й |
гнездаво́му |
гнездавы́м |
В. |
гнездавы́ (неадуш.) гнездаво́га (адуш.) |
гнездаву́ю |
гнездаво́е |
гнездавы́я (неадуш.) гнездавы́х (адуш.) |
Т. |
гнездавы́м |
гнездаво́й гнездаво́ю |
гнездавы́м |
гнездавы́мі |
М. |
гнездавы́м |
гнездаво́й |
гнездавы́м |
гнездавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гне́здзінка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гне́здзінка |
Р. |
Гне́здзінкі |
Д. |
Гне́здзінцы |
В. |
Гне́здзінку |
Т. |
Гне́здзінкай Гне́здзінкаю |
М. |
Гне́здзінцы |
гне́здзішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гне́здзішча |
гне́здзішчы |
Р. |
гне́здзішча |
гне́здзішчаў гне́здзішч |
Д. |
гне́здзішчу |
гне́здзішчам |
В. |
гне́здзішча |
гне́здзішчы |
Т. |
гне́здзішчам |
гне́здзішчамі |
М. |
гне́здзішчы |
гне́здзішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Гне́зднае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Гне́зднае |
Р. |
Гне́зднага |
Д. |
Гне́зднаму |
В. |
Гне́зднае |
Т. |
Гне́здным |
М. |
Гне́здным |
Гне́зна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гне́зна |
Р. |
Гне́зна |
Д. |
Гне́зну |
В. |
Гне́зна |
Т. |
Гне́знам |
М. |
Гне́зне |
гне́йс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гне́йс |
Р. |
гне́йсу |
Д. |
гне́йсу |
В. |
гне́йс |
Т. |
гне́йсам |
М. |
гне́йсе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гне́йсавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гне́йсавы |
гне́йсавая |
гне́йсавае |
гне́йсавыя |
Р. |
гне́йсавага |
гне́йсавай гне́йсавае |
гне́йсавага |
гне́йсавых |
Д. |
гне́йсаваму |
гне́йсавай |
гне́йсаваму |
гне́йсавым |
В. |
гне́йсавы (неадуш.) гне́йсавага (адуш.) |
гне́йсавую |
гне́йсавае |
гне́йсавыя (неадуш.) гне́йсавых (адуш.) |
Т. |
гне́йсавым |
гне́йсавай гне́йсаваю |
гне́йсавым |
гне́йсавымі |
М. |
гне́йсавым |
гне́йсавай |
гне́йсавым |
гне́йсавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.