Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гнайніко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гнайніко́вы	гнайніко́вая	гнайніко́вае	гнайніко́выя
Р.	гнайніко́вага	гнайніко́вай гнайніко́вае	гнайніко́вага	гнайніко́вых
Д.	гнайніко́ваму	гнайніко́вай	гнайніко́ваму	гнайніко́вым
В.	гнайніко́вы (неадуш.) гнайніко́вага (адуш.)	гнайніко́вую	гнайніко́вае	гнайніко́выя (неадуш.) гнайніко́вых (адуш.)
Т.	гнайніко́вым	гнайніко́вай гнайніко́ваю	гнайніко́вым	гнайніко́вымі
М.	гнайніко́вым	гнайніко́вай	гнайніко́вым	гнайніко́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

гнайнічко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гнайнічко́вы	гнайнічко́вая	гнайнічко́вае	гнайнічко́выя
Р.	гнайнічко́вага	гнайнічко́вай гнайнічко́вае	гнайнічко́вага	гнайнічко́вых
Д.	гнайнічко́ваму	гнайнічко́вай	гнайнічко́ваму	гнайнічко́вым
В.	гнайнічко́вы (неадуш.) гнайнічко́вага (адуш.)	гнайнічко́вую	гнайнічко́вае	гнайнічко́выя (неадуш.) гнайнічко́вых (адуш.)
Т.	гнайнічко́вым	гнайнічко́вай гнайнічко́ваю	гнайнічко́вым	гнайнічко́вымі
М.	гнайнічко́вым	гнайнічко́вай	гнайнічко́вым	гнайнічко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

гнайнічо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

гнамані́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гнамані́чны	гнамані́чная	гнамані́чнае	гнамані́чныя
Р.	гнамані́чнага	гнамані́чнай гнамані́чнае	гнамані́чнага	гнамані́чных
Д.	гнамані́чнаму	гнамані́чнай	гнамані́чнаму	гнамані́чным
В.	гнамані́чны (неадуш.) гнамані́чнага (адуш.)	гнамані́чную	гнамані́чнае	гнамані́чныя (неадуш.) гнамані́чных (адуш.)
Т.	гнамані́чным	гнамані́чнай гнамані́чнаю	гнамані́чным	гнамані́чнымі
М.	гнамані́чным	гнамані́чнай	гнамані́чным	гнамані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

гнамі́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гнамі́чны	гнамі́чная	гнамі́чнае	гнамі́чныя
Р.	гнамі́чнага	гнамі́чнай гнамі́чнае	гнамі́чнага	гнамі́чных
Д.	гнамі́чнаму	гнамі́чнай	гнамі́чнаму	гнамі́чным
В.	гнамі́чны (неадуш.) гнамі́чнага (адуш.)	гнамі́чную	гнамі́чнае	гнамі́чныя (неадуш.) гнамі́чных (адуш.)
Т.	гнамі́чным	гнамі́чнай гнамі́чнаю	гнамі́чным	гнамі́чнымі
М.	гнамі́чным	гнамі́чнай	гнамі́чным	гнамі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

гнамі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гнамі́чны	гнамі́чная	гнамі́чнае	гнамі́чныя
Р.	гнамі́чнага	гнамі́чнай гнамі́чнае	гнамі́чнага	гнамі́чных
Д.	гнамі́чнаму	гнамі́чнай	гнамі́чнаму	гнамі́чным
В.	гнамі́чны (неадуш.) гнамі́чнага (адуш.)	гнамі́чную	гнамі́чнае	гнамі́чныя (неадуш.) гнамі́чных (адуш.)
Т.	гнамі́чным	гнамі́чнай гнамі́чнаю	гнамі́чным	гнамі́чнымі
М.	гнамі́чным	гнамі́чнай	гнамі́чным	гнамі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

гна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гна́ны

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

Кароткая форма: гна́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гнасеалагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гнасеалагі́чны	гнасеалагі́чная	гнасеалагі́чнае	гнасеалагі́чныя
Р.	гнасеалагі́чнага	гнасеалагі́чнай гнасеалагі́чнае	гнасеалагі́чнага	гнасеалагі́чных
Д.	гнасеалагі́чнаму	гнасеалагі́чнай	гнасеалагі́чнаму	гнасеалагі́чным
В.	гнасеалагі́чны (неадуш.) гнасеалагі́чнага (адуш.)	гнасеалагі́чную	гнасеалагі́чнае	гнасеалагі́чныя (неадуш.) гнасеалагі́чных (адуш.)
Т.	гнасеалагі́чным	гнасеалагі́чнай гнасеалагі́чнаю	гнасеалагі́чным	гнасеалагі́чнымі
М.	гнасеалагі́чным	гнасеалагі́чнай	гнасеалагі́чным	гнасеалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum