Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ску́рна-гальвані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́рна-гальвані́чны ску́рна-гальвані́чная ску́рна-гальвані́чнае ску́рна-гальвані́чныя
Р. ску́рна-гальвані́чнага ску́рна-гальвані́чнай
ску́рна-гальвані́чнае
ску́рна-гальвані́чнага ску́рна-гальвані́чных
Д. ску́рна-гальвані́чнаму ску́рна-гальвані́чнай ску́рна-гальвані́чнаму ску́рна-гальвані́чным
В. ску́рна-гальвані́чны (неадуш.)
ску́рна-гальвані́чнага (адуш.)
ску́рна-гальвані́чную ску́рна-гальвані́чнае ску́рна-гальвані́чныя (неадуш.)
ску́рна-гальвані́чных (адуш.)
Т. ску́рна-гальвані́чным ску́рна-гальвані́чнай
ску́рна-гальвані́чнаю
ску́рна-гальвані́чным ску́рна-гальвані́чнымі
М. ску́рна-гальвані́чным ску́рна-гальвані́чнай ску́рна-гальвані́чным ску́рна-гальвані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

ску́рна-му́скульны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́рна-му́скульны ску́рна-му́скульная ску́рна-му́скульнае ску́рна-му́скульныя
Р. ску́рна-му́скульнага ску́рна-му́скульнай
ску́рна-му́скульнае
ску́рна-му́скульнага ску́рна-му́скульных
Д. ску́рна-му́скульнаму ску́рна-му́скульнай ску́рна-му́скульнаму ску́рна-му́скульным
В. ску́рна-му́скульны (неадуш.)
ску́рна-му́скульнага (адуш.)
ску́рна-му́скульную ску́рна-му́скульнае ску́рна-му́скульныя (неадуш.)
ску́рна-му́скульных (адуш.)
Т. ску́рна-му́скульным ску́рна-му́скульнай
ску́рна-му́скульнаю
ску́рна-му́скульным ску́рна-му́скульнымі
М. ску́рна-му́скульным ску́рна-му́скульнай ску́рна-му́скульным ску́рна-му́скульных

Крыніцы: piskunou2012.

ску́рна-нарыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́рна-нарыўны́ ску́рна-нарыўна́я ску́рна-нарыўно́е ску́рна-нарыўны́я
Р. ску́рна-нарыўно́га ску́рна-нарыўно́й
ску́рна-нарыўно́е
ску́рна-нарыўно́га ску́рна-нарыўны́х
Д. ску́рна-нарыўно́му ску́рна-нарыўно́й ску́рна-нарыўно́му ску́рна-нарыўны́м
В. ску́рна-нарыўны́ (неадуш.)
ску́рна-нарыўно́га (адуш.)
ску́рна-нарыўну́ю ску́рна-нарыўно́е ску́рна-нарыўны́я (неадуш.)
ску́рна-нарыўны́х (адуш.)
Т. ску́рна-нарыўны́м ску́рна-нарыўно́й
ску́рна-нарыўно́ю
ску́рна-нарыўны́м ску́рна-нарыўны́мі
М. ску́рна-нарыўны́м ску́рна-нарыўно́й ску́рна-нарыўны́м ску́рна-нарыўны́х

Крыніцы: piskunou2012.

ску́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ску́рнік ску́рнікі
Р. ску́рніка ску́рнікаў
Д. ску́рніку ску́рнікам
В. ску́рніка ску́рнікаў
Т. ску́рнікам ску́рнікамі
М. ску́рніку ску́рніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ску́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́рны ску́рная ску́рнае ску́рныя
Р. ску́рнага ску́рнай
ску́рнае
ску́рнага ску́рных
Д. ску́рнаму ску́рнай ску́рнаму ску́рным
В. ску́рны (неадуш.)
ску́рнага (адуш.)
ску́рную ску́рнае ску́рныя (неадуш.)
ску́рных (адуш.)
Т. ску́рным ску́рнай
ску́рнаю
ску́рным ску́рнымі
М. ску́рным ску́рнай ску́рным ску́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ску́рч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ску́рч
Р. ску́рчу
Д. ску́рчу
В. ску́рч
Т. ску́рчам
М. ску́рчы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ску́рчана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ску́рчана - -

ску́рчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́рчаны ску́рчаная ску́рчанае ску́рчаныя
Р. ску́рчанага ску́рчанай
ску́рчанае
ску́рчанага ску́рчаных
Д. ску́рчанаму ску́рчанай ску́рчанаму ску́рчаным
В. ску́рчаны (неадуш.)
ску́рчанага (адуш.)
ску́рчаную ску́рчанае ску́рчаныя (неадуш.)
ску́рчаных (адуш.)
Т. ску́рчаным ску́рчанай
ску́рчанаю
ску́рчаным ску́рчанымі
М. ску́рчаным ску́рчанай ску́рчаным ску́рчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ску́рчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́рчаны ску́рчаная ску́рчанае ску́рчаныя
Р. ску́рчанага ску́рчанай
ску́рчанае
ску́рчанага ску́рчаных
Д. ску́рчанаму ску́рчанай ску́рчанаму ску́рчаным
В. ску́рчаны (неадуш.)
ску́рчанага (адуш.)
ску́рчаную ску́рчанае ску́рчаныя (неадуш.)
ску́рчаных (адуш.)
Т. ску́рчаным ску́рчанай
ску́рчанаю
ску́рчаным ску́рчанымі
М. ску́рчаным ску́рчанай ску́рчаным ску́рчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ску́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ску́рчаны ску́рчаная ску́рчанае ску́рчаныя
Р. ску́рчанага ску́рчанай
ску́рчанае
ску́рчанага ску́рчаных
Д. ску́рчанаму ску́рчанай ску́рчанаму ску́рчаным
В. ску́рчаны (неадуш.)
ску́рчанага (адуш.)
ску́рчаную ску́рчанае ску́рчаныя (неадуш.)
ску́рчаных (адуш.)
Т. ску́рчаным ску́рчанай
ску́рчанаю
ску́рчаным ску́рчанымі
М. ску́рчаным ску́рчанай ску́рчаным ску́рчаных

Кароткая форма: ску́рчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.