ску́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ску́раны |
ску́раная |
ску́ранае |
ску́раныя |
Р. |
ску́ранага |
ску́ранай ску́ранае |
ску́ранага |
ску́раных |
Д. |
ску́ранаму |
ску́ранай |
ску́ранаму |
ску́раным |
В. |
ску́раны (неадуш.) ску́ранага (адуш.) |
ску́раную |
ску́ранае |
ску́раныя (неадуш.) ску́раных (адуш.) |
Т. |
ску́раным |
ску́ранай ску́ранаю |
ску́раным |
ску́ранымі |
М. |
ску́раным |
ску́ранай |
ску́раным |
ску́раных |
Кароткая форма: ску́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скурапе́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скурапе́жка |
скурапе́жкі |
Р. |
скурапе́жкі |
скурапе́жак |
Д. |
скурапе́жцы |
скурапе́жкам |
В. |
скурапе́жку |
скурапе́жкі |
Т. |
скурапе́жкай скурапе́жкаю |
скурапе́жкамі |
М. |
скурапе́жцы |
скурапе́жках |
Крыніцы:
piskunou2012.
скура́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скура́т |
скураты́ |
Р. |
скурата́ |
скурато́ў |
Д. |
скурату́ |
скурата́м |
В. |
скура́т |
скураты́ |
Т. |
скурато́м |
скурата́мі |
М. |
скураце́ |
скурата́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скура́тніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
скура́тніцтва |
Р. |
скура́тніцтва |
Д. |
скура́тніцтву |
В. |
скура́тніцтва |
Т. |
скура́тніцтвам |
М. |
скура́тніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Скура́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Скура́ты |
Р. |
Скура́т Скура́таў |
Д. |
Скура́там |
В. |
Скура́ты |
Т. |
Скура́тамі |
М. |
Скура́тах |
Скураты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Скураты́ |
Р. |
Скурато́ў |
Д. |
Скурата́м |
В. |
Скураты́ |
Т. |
Скурата́мі |
М. |
Скурата́х |
скураці́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скураці́на |
скураці́ны |
Р. |
скураці́ны |
скураці́н |
Д. |
скураці́не |
скураці́нам |
В. |
скураці́ну |
скураці́ны |
Т. |
скураці́най скураці́наю |
скураці́намі |
М. |
скураці́не |
скураці́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ску́рачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ску́рачка |
ску́рачкі |
Р. |
ску́рачкі |
ску́рачак |
Д. |
ску́рачцы |
ску́рачкам |
В. |
ску́рачку |
ску́рачкі |
Т. |
ску́рачкай ску́рачкаю |
ску́рачкамі |
М. |
ску́рачцы |
ску́рачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ску́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ску́рванне |
Р. |
ску́рвання |
Д. |
ску́рванню |
В. |
ску́рванне |
Т. |
ску́рваннем |
М. |
ску́рванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ску́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ску́рваецца |
ску́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
ску́рваўся |
ску́рваліся |
ж. |
ску́рвалася |
н. |
ску́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.