Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інструме́нт

‘адна прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	інструме́нт	інструме́нты
Р.	інструме́нта	інструме́нтаў
Д.	інструме́нту	інструме́нтам
В.	інструме́нт	інструме́нты
Т.	інструме́нтам	інструме́нтамі
М.	інструме́нце	інструме́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інструме́нт

‘сукупнасць прылад’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	інструме́нт
Р.	інструме́нту
Д.	інструме́нту
В.	інструме́нт
Т.	інструме́нтам
М.	інструме́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інструментава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	інструментава́нне
Р.	інструментава́ння
Д.	інструментава́нню
В.	інструментава́нне
Т.	інструментава́ннем
М.	інструментава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

інструментава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інструментава́ны	інструментава́ная	інструментава́нае	інструментава́ныя
Р.	інструментава́нага	інструментава́най інструментава́нае	інструментава́нага	інструментава́ных
Д.	інструментава́наму	інструментава́най	інструментава́наму	інструментава́ным
В.	інструментава́ны (неадуш.) інструментава́нага (адуш.)	інструментава́ную	інструментава́нае	інструментава́ныя (неадуш.) інструментава́ных (адуш.)
Т.	інструментава́ным	інструментава́най інструментава́наю	інструментава́ным	інструментава́нымі
М.	інструментава́ным	інструментава́най	інструментава́ным	інструментава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

інструментава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інструментава́ны	інструментава́ная	інструментава́нае	інструментава́ныя
Р.	інструментава́нага	інструментава́най інструментава́нае	інструментава́нага	інструментава́ных
Д.	інструментава́наму	інструментава́най	інструментава́наму	інструментава́ным
В.	інструментава́ны (неадуш.) інструментава́нага (адуш.)	інструментава́ную	інструментава́нае	інструментава́ныя (неадуш.) інструментава́ных (адуш.)
Т.	інструментава́ным	інструментава́най інструментава́наю	інструментава́ным	інструментава́нымі
М.	інструментава́ным	інструментава́най	інструментава́ным	інструментава́ных

Кароткая форма: інструментава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

інструментава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інструментава́ны	інструментава́ная	інструментава́нае	інструментава́ныя
Р.	інструментава́нага	інструментава́най інструментава́нае	інструментава́нага	інструментава́ных
Д.	інструментава́наму	інструментава́най	інструментава́наму	інструментава́ным
В.	інструментава́ны (неадуш.) інструментава́нага (адуш.)	інструментава́ную	інструментава́нае	інструментава́ныя (неадуш.) інструментава́ных (адуш.)
Т.	інструментава́ным	інструментава́най інструментава́наю	інструментава́ным	інструментава́нымі
М.	інструментава́ным	інструментава́най	інструментава́ным	інструментава́ных

Кароткая форма: інструментава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

інструментава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	інструменту́ецца	інструменту́юцца
Прошлы час
м.	інструментава́ўся	інструментава́ліся
ж.	інструментава́лася
н.	інструментава́лася

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

інструментава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	інструменту́ецца	інструменту́юцца
Прошлы час
м.	інструментава́ўся	інструментава́ліся
ж.	інструментава́лася
н.	інструментава́лася

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

інструментава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	інструменту́ю	інструменту́ем
2-я ас.	інструменту́еш	інструменту́еце
3-я ас.	інструменту́е	інструменту́юць
Прошлы час
м.	інструментава́ў	інструментава́лі
ж.	інструментава́ла
н.	інструментава́ла
Загадны лад
2-я ас.	інструменту́й	інструменту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	інструменту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інструментава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	інструменту́ю	інструменту́ем
2-я ас.	інструменту́еш	інструменту́еце
3-я ас.	інструменту́е	інструменту́юць
Прошлы час
м.	інструментава́ў	інструментава́лі
ж.	інструментава́ла
н.	інструментава́ла
Загадны лад
2-я ас.	інструменту́й	інструменту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	інструментава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)