інструментава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
інструментава́нне | |
інструментава́ння | |
інструментава́нню | |
інструментава́нне | |
інструментава́ннем | |
інструментава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)