інструментава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. інструменту́ю інструменту́ем
2-я ас. інструменту́еш інструменту́еце
3-я ас. інструменту́е інструменту́юць
Прошлы час
м. інструментава́ў інструментава́лі
ж. інструментава́ла
н. інструментава́ла
Загадны лад
2-я ас. інструменту́й інструменту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час інструментава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)