інстру́ктарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інстру́ктарка |
інстру́ктаркі |
| Р. |
інстру́ктаркі |
інстру́ктарак |
| Д. |
інстру́ктарцы |
інстру́ктаркам |
| В. |
інстру́ктарку |
інстру́ктарак |
| Т. |
інстру́ктаркай інстру́ктаркаю |
інстру́ктаркамі |
| М. |
інстру́ктарцы |
інстру́ктарках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інстру́ктарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інстру́ктарскі |
інстру́ктарская |
інстру́ктарскае |
інстру́ктарскія |
| Р. |
інстру́ктарскага |
інстру́ктарскай інстру́ктарскае |
інстру́ктарскага |
інстру́ктарскіх |
| Д. |
інстру́ктарскаму |
інстру́ктарскай |
інстру́ктарскаму |
інстру́ктарскім |
| В. |
інстру́ктарскі (неадуш.) інстру́ктарскага (адуш.) |
інстру́ктарскую |
інстру́ктарскае |
інстру́ктарскія (неадуш.) інстру́ктарскіх (адуш.) |
| Т. |
інстру́ктарскім |
інстру́ктарскай інстру́ктарскаю |
інстру́ктарскім |
інстру́ктарскімі |
| М. |
інстру́ктарскім |
інстру́ктарскай |
інстру́ктарскім |
інстру́ктарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інстру́ктарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інстру́ктарства |
| Р. |
інстру́ктарства |
| Д. |
інстру́ктарству |
| В. |
інстру́ктарства |
| Т. |
інстру́ктарствам |
| М. |
інстру́ктарстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
інстру́ктарыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інстру́ктарыха |
інстру́ктарыхі |
| Р. |
інстру́ктарыхі |
інстру́ктарых |
| Д. |
інстру́ктарысе |
інстру́ктарыхам |
| В. |
інстру́ктарыху |
інстру́ктарых |
| Т. |
інстру́ктарыхай інстру́ктарыхаю |
інстру́ктарыхамі |
| М. |
інстру́ктарысе |
інстру́ктарыхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
інструкты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
інструкты́ўнасць |
| Р. |
інструкты́ўнасці |
| Д. |
інструкты́ўнасці |
| В. |
інструкты́ўнасць |
| Т. |
інструкты́ўнасцю |
| М. |
інструкты́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
інструкты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інструкты́ўны |
інструкты́ўная |
інструкты́ўнае |
інструкты́ўныя |
| Р. |
інструкты́ўнага |
інструкты́ўнай інструкты́ўнае |
інструкты́ўнага |
інструкты́ўных |
| Д. |
інструкты́ўнаму |
інструкты́ўнай |
інструкты́ўнаму |
інструкты́ўным |
| В. |
інструкты́ўны (неадуш.) інструкты́ўнага (адуш.) |
інструкты́ўную |
інструкты́ўнае |
інструкты́ўныя (неадуш.) інструкты́ўных (адуш.) |
| Т. |
інструкты́ўным |
інструкты́ўнай інструкты́ўнаю |
інструкты́ўным |
інструкты́ўнымі |
| М. |
інструкты́ўным |
інструкты́ўнай |
інструкты́ўным |
інструкты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інструкцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інструкцы́йны |
інструкцы́йная |
інструкцы́йнае |
інструкцы́йныя |
| Р. |
інструкцы́йнага |
інструкцы́йнай інструкцы́йнае |
інструкцы́йнага |
інструкцы́йных |
| Д. |
інструкцы́йнаму |
інструкцы́йнай |
інструкцы́йнаму |
інструкцы́йным |
| В. |
інструкцы́йны (неадуш.) інструкцы́йнага (адуш.) |
інструкцы́йную |
інструкцы́йнае |
інструкцы́йныя (неадуш.) інструкцы́йных (адуш.) |
| Т. |
інструкцы́йным |
інструкцы́йнай інструкцы́йнаю |
інструкцы́йным |
інструкцы́йнымі |
| М. |
інструкцы́йным |
інструкцы́йнай |
інструкцы́йным |
інструкцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
інстру́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інстру́кцыя |
інстру́кцыі |
| Р. |
інстру́кцыі |
інстру́кцый |
| Д. |
інстру́кцыі |
інстру́кцыям |
| В. |
інстру́кцыю |
інстру́кцыі |
| Т. |
інстру́кцыяй інстру́кцыяю |
інстру́кцыямі |
| М. |
інстру́кцыі |
інстру́кцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.