інструме́нт

‘адна прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інструме́нт інструме́нты
Р. інструме́нта інструме́нтаў
Д. інструме́нту інструме́нтам
В. інструме́нт інструме́нты
Т. інструме́нтам інструме́нтамі
М. інструме́нце інструме́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)