Verbum

анлайнавы слоўнік

сяне́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сяне́чны	сяне́чная	сяне́чнае	сяне́чныя
Р.	сяне́чнага	сяне́чнай сяне́чнае	сяне́чнага	сяне́чных
Д.	сяне́чнаму	сяне́чнай	сяне́чнаму	сяне́чным
В.	сяне́чны (неадуш.) сяне́чнага (адуш.)	сяне́чную	сяне́чнае	сяне́чныя (неадуш.) сяне́чных (адуш.)
Т.	сяне́чным	сяне́чнай сяне́чнаю	сяне́чным	сяне́чнымі
М.	сяне́чным	сяне́чнай	сяне́чным	сяне́чных

Крыніцы: piskunou2012.

сяні́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

сяні́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

сяні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Сянка́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Сянна́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

ся́нні

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ся́нні	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

сянні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сянні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Сянно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне