Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя

сяве́ц

‘сейбіт’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сяве́ц сяўцы́
Р. сяўца́ сяўцо́ў
Д. сяўцу́ сяўца́м
В. сяўца́ сяўцо́ў
Т. сяўцо́м сяўца́мі
М. сяўцу́ сяўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сяга́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сяга́нне сяга́нні
Р. сяга́ння сяга́нняў
Д. сяга́нню сяга́нням
В. сяга́нне сяга́нні
Т. сяга́ннем сяга́ннямі
М. сяга́нні сяга́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

сягану́ць

‘сягануць да чаго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сягану́ сяганё́м
2-я ас. сягане́ш сяганяце́
3-я ас. сягане́ сягану́ць
Прошлы час
м. сягану́ў сягану́лі
ж. сягану́ла
н. сягану́ла
Загадны лад
2-я ас. сягані́ сягані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сягану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

сяга́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяга́сты сяга́стая сяга́стае сяга́стыя
Р. сяга́стага сяга́стай
сяга́стае		 сяга́стага сяга́стых
Д. сяга́стаму сяга́стай сяга́стаму сяга́стым
В. сяга́сты (неадуш.)
сяга́стага (адуш.)		 сяга́стую сяга́стае сяга́стыя (неадуш.)
сяга́стых (адуш.)
Т. сяга́стым сяга́стай
сяга́стаю		 сяга́стым сяга́стымі
М. сяга́стым сяга́стай сяга́стым сяга́стых

Крыніцы: piskunou2012.

сяга́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сяга́ю сяга́ем
2-я ас. сяга́еш сяга́еце
3-я ас. сяга́е сяга́юць
Прошлы час
м. сяга́ў сяга́лі
ж. сяга́ла
н. сяга́ла
Загадны лад
2-я ас. сяга́й сяга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сяга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сягды́-тагды́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сягды́-тагды́ - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Ся́глава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ся́глава
Р. Ся́глава
Д. Ся́главу
В. Ся́глава
Т. Ся́главам
М. Ся́главе

сягну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сягну́ сягнё́м
2-я ас. сягне́ш сегняце́
3-я ас. сягне́ сягну́ць
Прошлы час
м. сягну́ў сягну́лі
ж. сягну́ла
н. сягну́ла
Загадны лад
2-я ас. сягні́ сягні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сягну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сяго́лета

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сяго́лета - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сяго́летак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сяго́летак сяго́леткі
Р. сяго́летка сяго́леткаў
Д. сяго́летку сяго́леткам
В. сяго́летка сяго́леткаў
Т. сяго́леткам сяго́леткамі
М. сяго́летку сяго́летках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.