сягану́ць

‘сягануць да чаго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сягану́ сяганё́м
2-я ас. сягане́ш сяганяце́
3-я ас. сягане́ сягану́ць
Прошлы час
м. сягану́ў сягану́лі
ж. сягану́ла
н. сягану́ла
Загадны лад
2-я ас. сягані́ сягані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сягану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)