Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ

чырко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырко́вы чырко́вая чырко́вае чырко́выя
Р. чырко́вага чырко́вай
чырко́вае		 чырко́вага чырко́вых
Д. чырко́ваму чырко́вай чырко́ваму чырко́вым
В. чырко́вы
чырко́вага		 чырко́вую чырко́вае чырко́выя
Т. чырко́вым чырко́вай
чырко́ваю		 чырко́вым чырко́вымі
М. чырко́вым чырко́вай чырко́вым чырко́вых

Крыніцы: tsblm1996.

чырлі́дары

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. чырлі́дары
Р. чырлі́дараў
Д. чырлі́дарам
В. чырлі́дараў
Т. чырлі́дарамі
М. чырлі́дарах

Крыніцы: sbm2012.

чырлі́дынг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чырлі́дынг
Р. чырлі́дынгу
Д. чырлі́дынгу
В. чырлі́дынг
Т. чырлі́дынгам
М. чырлі́дынгу

Крыніцы: sbm2012.

чырлі́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чырлі́канне
Р. чырлі́кання
Д. чырлі́канню
В. чырлі́канне
Т. чырлі́каннем
М. чырлі́канні

Крыніцы: piskunou2012.

чырлі́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чырлі́каю чырлі́каем
2-я ас. чырлі́каеш чырлі́каеце
3-я ас. чырлі́кае чырлі́каюць
Прошлы час
м. чырлі́каў чырлі́калі
ж. чырлі́кала
н. чырлі́кала
Загадны лад
2-я ас. чырлі́кай чырлі́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чырлі́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

чыро́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыро́к чыркі́
Р. чырка́ чырко́ў
Д. чырку́ чырка́м
В. чырка́ чырко́ў
Т. чырко́м чырка́мі
М. чырку́ чырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чырчы́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чырчы́кскі чырчы́кская чырчы́кскае чырчы́кскія
Р. чырчы́кскага чырчы́кскай
чырчы́кскае		 чырчы́кскага чырчы́кскіх
Д. чырчы́кскаму чырчы́кскай чырчы́кскаму чырчы́кскім
В. чырчы́кскі (неадуш.)
чырчы́кскага (адуш.)		 чырчы́кскую чырчы́кскае чырчы́кскія (неадуш.)
чырчы́кскіх (адуш.)
Т. чырчы́кскім чырчы́кскай
чырчы́кскаю		 чырчы́кскім чырчы́кскімі
М. чырчы́кскім чырчы́кскай чырчы́кскім чырчы́кскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Чы́рчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Чы́рчына
Р. Чы́рчына
Д. Чы́рчыну
В. Чы́рчына
Т. Чы́рчынам
М. Чы́рчыне

чыры́к

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

чыры́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чыры́канне чыры́канні
Р. чыры́кання чыры́канняў
Д. чыры́канню чыры́канням
В. чыры́канне чыры́канні
Т. чыры́каннем чыры́каннямі
М. чыры́канні чыры́каннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.