чырлі́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чырлі́канне
Р. чырлі́кання
Д. чырлі́канню
В. чырлі́канне
Т. чырлі́каннем
М. чырлі́канні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)