чыры́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чыры́канне | чыры́канні | |
чыры́кання | чыры́канняў | |
чыры́канню | чыры́канням | |
чыры́канне | чыры́канні | |
чыры́каннем | чыры́каннямі | |
чыры́канні | чыры́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)