спі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сап’ю́ся |
сап’ё́мся |
| 2-я ас. |
сап’е́шся |
сап’яце́ся |
| 3-я ас. |
сап’е́цца |
сап’ю́цца |
| Прошлы час |
| м. |
спі́ўся |
спілі́ся |
| ж. |
спіла́ся |
| н. |
спіла́ся спіло́ся |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спі́ся |
спі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сап’ю́ |
сап’ё́м |
| 2-я ас. |
сап’е́ш |
сап’яце́ |
| 3-я ас. |
сап’е́ |
сап’ю́ць |
| Прошлы час |
| м. |
спі́ў |
спілі́ |
| ж. |
спіла́ |
| н. |
спіла́ спіло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спі́ |
спі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спі́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спі́ч |
спі́чы |
| Р. |
спі́ча |
спі́чаў |
| Д. |
спі́чу |
спі́чам |
| В. |
спі́ч |
спі́чы |
| Т. |
спі́чам |
спі́чамі |
| М. |
спі́чы |
спі́чах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спіча́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спіча́к |
спічакі́ |
| Р. |
спічака́ |
спічако́ў |
| Д. |
спічаку́ |
спічака́м |
| В. |
спіча́к |
спічакі́ |
| Т. |
спічако́м |
спічака́мі |
| М. |
спічаку́ |
спічака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спіча́стасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спіча́стасць |
| Р. |
спіча́стасці |
| Д. |
спіча́стасці |
| В. |
спіча́стасць |
| Т. |
спіча́стасцю |
| М. |
спіча́стасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
спіча́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спіча́сты |
спіча́стая |
спіча́стае |
спіча́стыя |
| Р. |
спіча́стага |
спіча́стай спіча́стае |
спіча́стага |
спіча́стых |
| Д. |
спіча́стаму |
спіча́стай |
спіча́стаму |
спіча́стым |
| В. |
спіча́сты (неадуш.) спіча́стага (адуш.) |
спіча́стую |
спіча́стае |
спіча́стыя (неадуш.) спіча́стых (адуш.) |
| Т. |
спіча́стым |
спіча́стай спіча́стаю |
спіча́стым |
спіча́стымі |
| М. |
спіча́стым |
спіча́стай |
спіча́стым |
спіча́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Спічні́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Спічні́к |
| Р. |
Спічніка́ |
| Д. |
Спічніку́ |
| В. |
Спічні́к |
| Т. |
Спічніко́м |
| М. |
Спічніку́ |
спічра́йтар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спічра́йтар |
спічра́йтары |
| Р. |
спічра́йтара |
спічра́йтараў |
| Д. |
спічра́йтару |
спічра́йтарам |
| В. |
спічра́йтара |
спічра́йтараў |
| Т. |
спічра́йтарам |
спічра́йтарамі |
| М. |
спічра́йтару |
спічра́йтарах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.