Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёілорсуыэя’

спі́цавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спі́цавы спі́цавая спі́цавае спі́цавыя
Р. спі́цавага спі́цавай
спі́цавае		 спі́цавага спі́цавых
Д. спі́цаваму спі́цавай спі́цаваму спі́цавым
В. спі́цавы спі́цавую спі́цавае спі́цавыя
Т. спі́цавым спі́цавай
спі́цаваю		 спі́цавым спі́цавымі
М. спі́цавым спі́цавай спі́цавым спі́цавых

Крыніцы: tsblm1996.

спі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сап’ю́ся сап’ё́мся
2-я ас. сап’е́шся сап’яце́ся
3-я ас. сап’е́цца сап’ю́цца
Прошлы час
м. спі́ўся спілі́ся
ж. спіла́ся
н. спіла́ся
спіло́ся
Загадны лад
2-я ас. спі́ся спі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сап’ю́ сап’ё́м
2-я ас. сап’е́ш сап’яце́
3-я ас. сап’е́ сап’ю́ць
Прошлы час
м. спі́ў спілі́
ж. спіла́
н. спіла́
спіло́
Загадны лад
2-я ас. спі́ спі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

спі́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спі́ч спі́чы
Р. спі́ча спі́чаў
Д. спі́чу спі́чам
В. спі́ч спі́чы
Т. спі́чам спі́чамі
М. спі́чы спі́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спіча́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спіча́к спічакі́
Р. спічака́ спічако́ў
Д. спічаку́ спічака́м
В. спіча́к спічакі́
Т. спічако́м спічака́мі
М. спічаку́ спічака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

спіча́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. спіча́стасць
Р. спіча́стасці
Д. спіча́стасці
В. спіча́стасць
Т. спіча́стасцю
М. спіча́стасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

спіча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спіча́сты спіча́стая спіча́стае спіча́стыя
Р. спіча́стага спіча́стай
спіча́стае		 спіча́стага спіча́стых
Д. спіча́стаму спіча́стай спіча́стаму спіча́стым
В. спіча́сты (неадуш.)
спіча́стага (адуш.)		 спіча́стую спіча́стае спіча́стыя (неадуш.)
спіча́стых (адуш.)
Т. спіча́стым спіча́стай
спіча́стаю		 спіча́стым спіча́стымі
М. спіча́стым спіча́стай спіча́стым спіча́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Спічні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Спічні́к
Р. Спічніка́
Д. Спічніку́
В. Спічні́к
Т. Спічніко́м
М. Спічніку́

спічра́йтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спічра́йтар спічра́йтары
Р. спічра́йтара спічра́йтараў
Д. спічра́йтару спічра́йтарам
В. спічра́йтара спічра́йтараў
Т. спічра́йтарам спічра́йтарамі
М. спічра́йтару спічра́йтарах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.