прабле́мка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прабле́мка |
прабле́мкі |
Р. |
прабле́мкі |
прабле́мак |
Д. |
прабле́мцы |
прабле́мкам |
В. |
прабле́мку |
прабле́мкі |
Т. |
прабле́мкай прабле́мкаю |
прабле́мкамі |
М. |
прабле́мцы |
прабле́мках |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабле́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
прабле́мна |
прабле́мней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабле́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
прабле́мнасць |
Р. |
прабле́мнасці |
Д. |
прабле́мнасці |
В. |
прабле́мнасць |
Т. |
прабле́мнасцю |
М. |
прабле́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прабле́мна-арыентава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прабле́мна-арыентава́ны |
прабле́мна-арыентава́ная |
прабле́мна-арыентава́нае |
прабле́мна-арыентава́ныя |
Р. |
прабле́мна-арыентава́нага |
прабле́мна-арыентава́най прабле́мна-арыентава́нае |
прабле́мна-арыентава́нага |
прабле́мна-арыентава́ных |
Д. |
прабле́мна-арыентава́наму |
прабле́мна-арыентава́най |
прабле́мна-арыентава́наму |
прабле́мна-арыентава́ным |
В. |
прабле́мна-арыентава́ны прабле́мна-арыентава́нага |
прабле́мна-арыентава́ную |
прабле́мна-арыентава́нае |
прабле́мна-арыентава́ныя |
Т. |
прабле́мна-арыентава́ным |
прабле́мна-арыентава́най прабле́мна-арыентава́наю |
прабле́мна-арыентава́ным |
прабле́мна-арыентава́нымі |
М. |
прабле́мна-арыентава́ным |
прабле́мна-арыентава́най |
прабле́мна-арыентава́ным |
прабле́мна-арыентава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
прабле́мна-метадалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прабле́мна-метадалагі́чны |
прабле́мна-метадалагі́чная |
прабле́мна-метадалагі́чнае |
прабле́мна-метадалагі́чныя |
Р. |
прабле́мна-метадалагі́чнага |
прабле́мна-метадалагі́чнай прабле́мна-метадалагі́чнае |
прабле́мна-метадалагі́чнага |
прабле́мна-метадалагі́чных |
Д. |
прабле́мна-метадалагі́чнаму |
прабле́мна-метадалагі́чнай |
прабле́мна-метадалагі́чнаму |
прабле́мна-метадалагі́чным |
В. |
прабле́мна-метадалагі́чны (неадуш.) прабле́мна-метадалагі́чнага (адуш.) |
прабле́мна-метадалагі́чную |
прабле́мна-метадалагі́чнае |
прабле́мна-метадалагі́чныя (неадуш.) прабле́мна-метадалагі́чных (адуш.) |
Т. |
прабле́мна-метадалагі́чным |
прабле́мна-метадалагі́чнай прабле́мна-метадалагі́чнаю |
прабле́мна-метадалагі́чным |
прабле́мна-метадалагі́чнымі |
М. |
прабле́мна-метадалагі́чным |
прабле́мна-метадалагі́чнай |
прабле́мна-метадалагі́чным |
прабле́мна-метадалагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабле́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прабле́мнік |
прабле́мнікі |
Р. |
прабле́мніка |
прабле́мнікаў |
Д. |
прабле́мніку |
прабле́мнікам |
В. |
прабле́мніка |
прабле́мнікаў |
Т. |
прабле́мнікам |
прабле́мнікамі |
М. |
прабле́мніку |
прабле́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.