прабле́мна-тэарэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабле́мна-тэарэты́чны прабле́мна-тэарэты́чная прабле́мна-тэарэты́чнае прабле́мна-тэарэты́чныя
Р. прабле́мна-тэарэты́чнага прабле́мна-тэарэты́чнай
прабле́мна-тэарэты́чнае		 прабле́мна-тэарэты́чнага прабле́мна-тэарэты́чных
Д. прабле́мна-тэарэты́чнаму прабле́мна-тэарэты́чнай прабле́мна-тэарэты́чнаму прабле́мна-тэарэты́чным
В. прабле́мна-тэарэты́чны (неадуш.)
прабле́мна-тэарэты́чнага (адуш.)		 прабле́мна-тэарэты́чную прабле́мна-тэарэты́чнае прабле́мна-тэарэты́чныя (неадуш.)
прабле́мна-тэарэты́чных (адуш.)
Т. прабле́мна-тэарэты́чным прабле́мна-тэарэты́чнай
прабле́мна-тэарэты́чнаю		 прабле́мна-тэарэты́чным прабле́мна-тэарэты́чнымі
М. прабле́мна-тэарэты́чным прабле́мна-тэарэты́чнай прабле́мна-тэарэты́чным прабле́мна-тэарэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)