кра́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кра́навы |
кра́навая |
кра́навае |
кра́навыя |
Р. |
кра́навага |
кра́навай кра́навае |
кра́навага |
кра́навых |
Д. |
кра́наваму |
кра́навай |
кра́наваму |
кра́навым |
В. |
кра́навы (неадуш.) кра́навага (адуш.) |
кра́навую |
кра́навае |
кра́навыя (неадуш.) кра́навых (адуш.) |
Т. |
кра́навым |
кра́навай кра́наваю |
кра́навым |
кра́навымі |
М. |
кра́навым |
кра́навай |
кра́навым |
кра́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
крана́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
крана́льна |
крана́льней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
крана́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
крана́льнасць |
Р. |
крана́льнасці |
Д. |
крана́льнасці |
В. |
крана́льнасць |
Т. |
крана́льнасцю |
М. |
крана́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
крана́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
крана́льны |
крана́льная |
крана́льнае |
крана́льныя |
Р. |
крана́льнага |
крана́льнай крана́льнае |
крана́льнага |
крана́льных |
Д. |
крана́льнаму |
крана́льнай |
крана́льнаму |
крана́льным |
В. |
крана́льны (неадуш.) крана́льнага (адуш.) |
крана́льную |
крана́льнае |
крана́льныя (неадуш.) крана́льных (адуш.) |
Т. |
крана́льным |
крана́льнай крана́льнаю |
крана́льным |
крана́льнымі |
М. |
крана́льным |
крана́льнай |
крана́льным |
крана́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
крана́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
крана́льны |
крана́льная |
крана́льнае |
крана́льныя |
Р. |
крана́льнага |
крана́льнай крана́льнае |
крана́льнага |
крана́льных |
Д. |
крана́льнаму |
крана́льнай |
крана́льнаму |
крана́льным |
В. |
крана́льны (неадуш.) крана́льнага (адуш.) |
крана́льную |
крана́льнае |
крана́льныя (неадуш.) крана́льных (адуш.) |
Т. |
крана́льным |
крана́льнай крана́льнаю |
крана́льным |
крана́льнымі |
М. |
крана́льным |
крана́льнай |
крана́льным |
крана́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
крана́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
крана́нне |
крана́нні |
Р. |
крана́ння |
крана́нняў |
Д. |
крана́нню |
крана́нням |
В. |
крана́нне |
крана́нні |
Т. |
крана́ннем |
крана́ннямі |
М. |
крана́нні |
крана́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
крана́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
крана́ны |
крана́ная |
крана́нае |
крана́ныя |
Р. |
крана́нага |
крана́най крана́нае |
крана́нага |
крана́ных |
Д. |
крана́наму |
крана́най |
крана́наму |
крана́ным |
В. |
крана́ны (неадуш.) крана́нага (адуш.) |
крана́ную |
крана́нае |
крана́ныя (неадуш.) крана́ных (адуш.) |
Т. |
крана́ным |
крана́най крана́наю |
крана́ным |
крана́нымі |
М. |
крана́ным |
крана́най |
крана́ным |
крана́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
кранаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кранаўшчы́к |
кранаўшчыкі́ |
Р. |
кранаўшчыка́ |
кранаўшчыко́ў |
Д. |
кранаўшчыку́ |
кранаўшчыка́м |
В. |
кранаўшчыка́ |
кранаўшчыко́ў |
Т. |
кранаўшчыко́м |
кранаўшчыка́мі |
М. |
кранаўшчыку́ |
кранаўшчыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.