кранаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кранаўшчы́к | кранаўшчыкі́ | |
кранаўшчыка́ | кранаўшчыко́ў | |
кранаўшчыку́ | кранаўшчыка́м | |
кранаўшчыка́ | кранаўшчыко́ў | |
кранаўшчыко́м | кранаўшчыка́мі | |
кранаўшчыку́ | кранаўшчыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)