Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Бра́ндэнбург

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бра́ндэнбург
Р. Бра́ндэнбурга
Д. Бра́ндэнбургу
В. Бра́ндэнбург
Т. Бра́ндэнбургам
М. Бра́ндэнбургу

брандэнбу́ргскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брандэнбу́ргскі брандэнбу́ргская брандэнбу́ргскае брандэнбу́ргскія
Р. брандэнбу́ргскага брандэнбу́ргскай
брандэнбу́ргскае
брандэнбу́ргскага брандэнбу́ргскіх
Д. брандэнбу́ргскаму брандэнбу́ргскай брандэнбу́ргскаму брандэнбу́ргскім
В. брандэнбу́ргскі (неадуш.)
брандэнбу́ргскага (адуш.)
брандэнбу́ргскую брандэнбу́ргскае брандэнбу́ргскія (неадуш.)
брандэнбу́ргскіх (адуш.)
Т. брандэнбу́ргскім брандэнбу́ргскай
брандэнбу́ргскаю
брандэнбу́ргскім брандэнбу́ргскімі
М. брандэнбу́ргскім брандэнбу́ргскай брандэнбу́ргскім брандэнбу́ргскіх

Крыніцы: piskunou2012.

брандэ́ум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. брандэ́ум
Р. брандэ́ума
Д. брандэ́уму
В. брандэ́ум
Т. брандэ́умам
М. брандэ́уме

Крыніцы: piskunou2012.

Бране́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бране́вічы
Р. Бране́віч
Бране́вічаў
Д. Бране́вічам
В. Бране́вічы
Т. Бране́вічамі
М. Бране́вічах

бранетанкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бранетанкавы бранетанкавая бранетанкавае бранетанкавыя
Р. бранетанкавага бранетанкавай
бранетанкавае
бранетанкавага бранетанкавых
Д. бранетанкаваму бранетанкавай бранетанкаваму бранетанкавым
В. бранетанкавы
бранетанкавага
бранетанкавую бранетанкавае бранетанкавыя
Т. бранетанкавым бранетанкавай
бранетанкаваю
бранетанкавым бранетанкавымі
М. бранетанкавым бранетанкавай бранетанкавым бранетанкавых

бранзава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бранзава́льны бранзава́льная бранзава́льнае бранзава́льныя
Р. бранзава́льнага бранзава́льнай
бранзава́льнае
бранзава́льнага бранзава́льных
Д. бранзава́льнаму бранзава́льнай бранзава́льнаму бранзава́льным
В. бранзава́льны (неадуш.)
бранзава́льнага (адуш.)
бранзава́льную бранзава́льнае бранзава́льныя (неадуш.)
бранзава́льных (адуш.)
Т. бранзава́льным бранзава́льнай
бранзава́льнаю
бранзава́льным бранзава́льнымі
М. бранзава́льным бранзава́льнай бранзава́льным бранзава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

бранзава́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бранзава́льшчык бранзава́льшчыкі
Р. бранзава́льшчыка бранзава́льшчыкаў
Д. бранзава́льшчыку бранзава́льшчыкам
В. бранзава́льшчыка бранзава́льшчыкаў
Т. бранзава́льшчыкам бранзава́льшчыкамі
М. бранзава́льшчыку бранзава́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бранзава́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бранзава́льшчыца бранзава́льшчыцы
Р. бранзава́льшчыцы бранзава́льшчыц
Д. бранзава́льшчыцы бранзава́льшчыцам
В. бранзава́льшчыцу бранзава́льшчыц
Т. бранзава́льшчыцай
бранзава́льшчыцаю
бранзава́льшчыцамі
М. бранзава́льшчыцы бранзава́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

бранзава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бранзава́нне
Р. бранзава́ння
Д. бранзава́нню
В. бранзава́нне
Т. бранзава́ннем
М. бранзава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бранзава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бранзава́ны бранзава́ная бранзава́нае бранзава́ныя
Р. бранзава́нага бранзава́най
бранзава́нае
бранзава́нага бранзава́ных
Д. бранзава́наму бранзава́най бранзава́наму бранзава́ным
В. бранзава́ны (неадуш.)
бранзава́нага (адуш.)
бранзава́ную бранзава́нае бранзава́ныя (неадуш.)
бранзава́ных (адуш.)
Т. бранзава́ным бранзава́най
бранзава́наю
бранзава́ным бранзава́нымі
М. бранзава́ным бранзава́най бранзава́ным бранзава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.