бранзава́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бранзава́льшчык бранзава́льшчыкі
Р. бранзава́льшчыка бранзава́льшчыкаў
Д. бранзава́льшчыку бранзава́льшчыкам
В. бранзава́льшчыка бранзава́льшчыкаў
Т. бранзава́льшчыкам бранзава́льшчыкамі
М. бранзава́льшчыку бранзава́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)