прылуня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прылуня́юся |
прылуня́емся |
| 2-я ас. |
прылуня́ешся |
прылуня́ецеся |
| 3-я ас. |
прылуня́ецца |
прылуня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прылуня́ўся |
прылуня́ліся |
| ж. |
прылуня́лася |
| н. |
прылуня́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прылуня́йся |
прылуня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прылуня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прылуня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прылуня́ю |
прылуня́ем |
| 2-я ас. |
прылуня́еш |
прылуня́еце |
| 3-я ас. |
прылуня́е |
прылуня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прылуня́ў |
прылуня́лі |
| ж. |
прылуня́ла |
| н. |
прылуня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прылуня́й |
прылуня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прылуня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прылу́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прылу́чанасць |
| Р. |
прылу́чанасці |
| Д. |
прылу́чанасці |
| В. |
прылу́чанасць |
| Т. |
прылу́чанасцю |
| М. |
прылу́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прылу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прылу́чаны |
прылу́чаная |
прылу́чанае |
прылу́чаныя |
| Р. |
прылу́чанага |
прылу́чанай прылу́чанае |
прылу́чанага |
прылу́чаных |
| Д. |
прылу́чанаму |
прылу́чанай |
прылу́чанаму |
прылу́чаным |
| В. |
прылу́чаны (неадуш.) прылу́чанага (адуш.) |
прылу́чаную |
прылу́чанае |
прылу́чаныя (неадуш.) прылу́чаных (адуш.) |
| Т. |
прылу́чаным |
прылу́чанай прылу́чанаю |
прылу́чаным |
прылу́чанымі |
| М. |
прылу́чаным |
прылу́чанай |
прылу́чаным |
прылу́чаных |
Кароткая форма: прылу́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прылуча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прылуча́юся |
прылуча́емся |
| 2-я ас. |
прылуча́ешся |
прылуча́ецеся |
| 3-я ас. |
прылуча́ецца |
прылуча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прылуча́ўся |
прылуча́ліся |
| ж. |
прылуча́лася |
| н. |
прылуча́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прылуча́йся |
прылуча́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прылуча́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прылуча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прылуча́ю |
прылуча́ем |
| 2-я ас. |
прылуча́еш |
прылуча́еце |
| 3-я ас. |
прылуча́е |
прылуча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прылуча́ў |
прылуча́лі |
| ж. |
прылуча́ла |
| н. |
прылуча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прылуча́й |
прылуча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прылуча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Прылу́чкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Прылу́чкі |
| Р. |
Прылу́чак Прылу́чкаў |
| Д. |
Прылу́чкам |
| В. |
Прылу́чкі |
| Т. |
Прылу́чкамі |
| М. |
Прылу́чках |
Прылу́ччына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Прылу́ччына |
| Р. |
Прылу́ччыны |
| Д. |
Прылу́ччыне |
| В. |
Прылу́ччыну |
| Т. |
Прылу́ччынай Прылу́ччынаю |
| М. |
Прылу́ччыне |