прылуня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прылуня́ю прылуня́ем
2-я ас. прылуня́еш прылуня́еце
3-я ас. прылуня́е прылуня́юць
Прошлы час
м. прылуня́ў прылуня́лі
ж. прылуня́ла
н. прылуня́ла
Загадны лад
2-я ас. прылуня́й прылуня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прылуня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)