Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

няўця́мкі

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўця́мкі	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўця́мку

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўця́мку	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўця́млены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўця́млены	няўця́мленая	няўця́мленае	няўця́мленыя
Р.	няўця́мленага	няўця́мленай няўця́мленае	няўця́мленага	няўця́мленых
Д.	няўця́мленаму	няўця́мленай	няўця́мленаму	няўця́мленым
В.	няўця́млены (неадуш.) няўця́мленага (адуш.)	няўця́мленую	няўця́мленае	няўця́мленыя (неадуш.) няўця́мленых (адуш.)
Т.	няўця́мленым	няўця́мленай няўця́мленаю	няўця́мленым	няўця́мленымі
М.	няўця́мленым	няўця́мленай	няўця́мленым	няўця́мленых

Крыніцы: piskunou2012.

няўця́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўця́млены	няўця́мленая	няўця́мленае	няўця́мленыя
Р.	няўця́мленага	няўця́мленай няўця́мленае	няўця́мленага	няўця́мленых
Д.	няўця́мленаму	няўця́мленай	няўця́мленаму	няўця́мленым
В.	няўця́млены (неадуш.) няўця́мленага (адуш.)	няўця́мленую	няўця́мленае	няўця́мленыя (неадуш.) няўця́мленых (адуш.)
Т.	няўця́мленым	няўця́мленай няўця́мленаю	няўця́мленым	няўця́мленымі
М.	няўця́мленым	няўця́мленай	няўця́мленым	няўця́мленых

Крыніцы: piskunou2012.

няўця́мліва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўця́мліва	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўця́млівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

няўця́млівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўця́млівы	няўця́млівая	няўця́млівае	няўця́млівыя
Р.	няўця́млівага	няўця́млівай няўця́млівае	няўця́млівага	няўця́млівых
Д.	няўця́мліваму	няўця́млівай	няўця́мліваму	няўця́млівым
В.	няўця́млівы (неадуш.) няўця́млівага (адуш.)	няўця́млівую	няўця́млівае	няўця́млівыя (неадуш.) няўця́млівых (адуш.)
Т.	няўця́млівым	няўця́млівай няўця́мліваю	няўця́млівым	няўця́млівымі
М.	няўця́млівым	няўця́млівай	няўця́млівым	няўця́млівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

няўця́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
няўця́мна	няўця́мней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўця́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўця́мны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўця́мны	няўця́мная	няўця́мнае	няўця́мныя
Р.	няўця́мнага	няўця́мнай няўця́мнае	няўця́мнага	няўця́мных
Д.	няўця́мнаму	няўця́мнай	няўця́мнаму	няўця́мным
В.	няўця́мны (неадуш.) няўця́мнага (адуш.)	няўця́мную	няўця́мнае	няўця́мныя (неадуш.) няўця́мных (адуш.)
Т.	няўця́мным	няўця́мнай няўця́мнаю	няўця́мным	няўця́мнымі
М.	няўця́мным	няўця́мнай	няўця́мным	няўця́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum