няўця́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўця́млены няўця́мленая няўця́мленае няўця́мленыя
Р. няўця́мленага няўця́мленай
няўця́мленае		 няўця́мленага няўця́мленых
Д. няўця́мленаму няўця́мленай няўця́мленаму няўця́мленым
В. няўця́млены (неадуш.)
няўця́мленага (адуш.)		 няўця́мленую няўця́мленае няўця́мленыя (неадуш.)
няўця́мленых (адуш.)
Т. няўця́мленым няўця́мленай
няўця́мленаю		 няўця́мленым няўця́мленымі
М. няўця́мленым няўця́мленай няўця́мленым няўця́мленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)