Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя

сця́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сця́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

сця́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сця́тасць
Р. сця́тасці
Д. сця́тасці
В. сця́тасць
Т. сця́тасцю
М. сця́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

Сцятко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сцятко́ўшчына
Р. Сцятко́ўшчыны
Д. Сцятко́ўшчыне
В. Сцятко́ўшчыну
Т. Сцятко́ўшчынай
Сцятко́ўшчынаю
М. Сцятко́ўшчыне

сця́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сця́ты сця́тая сця́тае сця́тыя
Р. сця́тага сця́тай
сця́тае		 сця́тага сця́тых
Д. сця́таму сця́тай сця́таму сця́тым
В. сця́ты (неадуш.)
сця́тага (адуш.)		 сця́тую сця́тае сця́тыя (неадуш.)
сця́тых (адуш.)
Т. сця́тым сця́тай
сця́таю		 сця́тым сця́тымі
М. сця́тым сця́тай сця́тым сця́тых

Крыніцы: piskunou2012.

сця́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сця́ты сця́тая сця́тае сця́тыя
Р. сця́тага сця́тай
сця́тае		 сця́тага сця́тых
Д. сця́таму сця́тай сця́таму сця́тым
В. сця́ты (неадуш.)
сця́тага (адуш.)		 сця́тую сця́тае сця́тыя (неадуш.)
сця́тых (адуш.)
Т. сця́тым сця́тай
сця́таю		 сця́тым сця́тымі
М. сця́тым сця́тай сця́тым сця́тых

Крыніцы: piskunou2012.

сця́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сця́ты сця́тая сця́тае сця́тыя
Р. сця́тага сця́тай
сця́тае		 сця́тага сця́тых
Д. сця́таму сця́тай сця́таму сця́тым
В. сця́ты (неадуш.)
сця́тага (адуш.)		 сця́тую сця́тае сця́тыя (неадуш.)
сця́тых (адуш.)
Т. сця́тым сця́тай
сця́таю		 сця́тым сця́тымі
М. сця́тым сця́тай сця́тым сця́тых

Кароткая форма: сця́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сцяфа́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сцяфа́нава
Р. Сцяфа́нава
Д. Сцяфа́наву
В. Сцяфа́нава
Т. Сцяфа́навам
М. Сцяфа́наве

Сцяцкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сцяцкі́
Р. Сцяцко́ў
Д. Сцяцка́м
В. Сцяцкі́
Т. Сцяцка́мі
М. Сцяцка́х

сця́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сатну́ся сатнё́мся
2-я ас. сатне́шся сатняце́ся
3-я ас. сатне́цца сатну́цца
Прошлы час
м. сця́ўся сцялі́ся
ж. сцяла́ся
н. сцяла́ся
сцяло́ся
Загадны лад
2-я ас. сатні́ся сатні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час сця́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сця́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сця́цце
Р. сця́цця
Д. сця́ццю
В. сця́цце
Т. сця́ццем
М. сця́цці

Крыніцы: piskunou2012.