сця́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сця́ты сця́тая сця́тае сця́тыя
Р. сця́тага сця́тай
сця́тае		 сця́тага сця́тых
Д. сця́таму сця́тай сця́таму сця́тым
В. сця́ты (неадуш.)
сця́тага (адуш.)		 сця́тую сця́тае сця́тыя (неадуш.)
сця́тых (адуш.)
Т. сця́тым сця́тай
сця́таю		 сця́тым сця́тымі
М. сця́тым сця́тай сця́тым сця́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)