сцынтыля́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сцынтыля́тар |
сцынтыля́тары |
| Р. |
сцынтыля́тара |
сцынтыля́тараў |
| Д. |
сцынтыля́тару |
сцынтыля́тарам |
| В. |
сцынтыля́тар |
сцынтыля́тары |
| Т. |
сцынтыля́тарам |
сцынтыля́тарамі |
| М. |
сцынтыля́тары |
сцынтыля́тарах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
сцынтыляцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сцынтыляцы́йны |
сцынтыляцы́йная |
сцынтыляцы́йнае |
сцынтыляцы́йныя |
| Р. |
сцынтыляцы́йнага |
сцынтыляцы́йнай сцынтыляцы́йнае |
сцынтыляцы́йнага |
сцынтыляцы́йных |
| Д. |
сцынтыляцы́йнаму |
сцынтыляцы́йнай |
сцынтыляцы́йнаму |
сцынтыляцы́йным |
| В. |
сцынтыляцы́йны (неадуш.) сцынтыляцы́йнага (адуш.) |
сцынтыляцы́йную |
сцынтыляцы́йнае |
сцынтыляцы́йныя (неадуш.) сцынтыляцы́йных (адуш.) |
| Т. |
сцынтыляцы́йным |
сцынтыляцы́йнай сцынтыляцы́йнаю |
сцынтыляцы́йным |
сцынтыляцы́йнымі |
| М. |
сцынтыляцы́йным |
сцынтыляцы́йнай |
сцынтыляцы́йным |
сцынтыляцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сцынтыля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сцынтыля́цыя |
| Р. |
сцынтыля́цыі |
| Д. |
сцынтыля́цыі |
| В. |
сцынтыля́цыю |
| Т. |
сцынтыля́цыяй сцынтыля́цыяю |
| М. |
сцынтыля́цыі |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
сцыфамеду́за
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сцыфамеду́за |
сцыфамеду́зы |
| Р. |
сцыфамеду́зы |
сцыфамеду́з |
| Д. |
сцыфамеду́зе |
сцыфамеду́зам |
| В. |
сцыфамеду́зу |
сцыфамеду́з |
| Т. |
сцыфамеду́зай сцыфамеду́заю |
сцыфамеду́замі |
| М. |
сцыфамеду́зе |
сцыфамеду́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцыфісто́ма
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сцыфісто́ма |
сцыфісто́мы |
| Р. |
сцыфісто́мы |
сцыфісто́м |
| Д. |
сцыфісто́ме |
сцыфісто́мам |
| В. |
сцыфісто́му |
сцыфісто́м |
| Т. |
сцыфісто́май сцыфісто́маю |
сцыфісто́мамі |
| М. |
сцыфісто́ме |
сцыфісто́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцыфісто́ма
‘асобіна медузы ў пэўнай стадыі яе фарміравання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сцыфісто́ма |
сцыфісто́мы |
| Р. |
сцыфісто́мы |
сцыфісто́м |
| Д. |
сцыфісто́ме |
сцыфісто́мам |
| В. |
сцыфісто́му |
сцыфісто́м |
| Т. |
сцыфісто́май сцыфісто́маю |
сцыфісто́мамі |
| М. |
сцыфісто́ме |
сцыфісто́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцыфо́ідныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
сцыфо́ідныя |
| Р. |
сцыфо́ідных |
| Д. |
сцыфо́ідным |
| В. |
сцыфо́ідных |
| Т. |
сцыфо́іднымі |
| М. |
сцыфо́ідных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
сцыяфі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сцыяфі́т |
сцыяфі́ты |
| Р. |
сцыяфі́та |
сцыяфі́таў |
| Д. |
сцыяфі́ту |
сцыяфі́там |
| В. |
сцыяфі́т |
сцыяфі́ты |
| Т. |
сцыяфі́там |
сцыяфі́тамі |
| М. |
сцыяфі́це |
сцыяфі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцьме́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сцьме́е |
сцьме́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сцьме́ў |
сцьме́лі |
| ж. |
сцьме́ла |
| н. |
сцьме́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сцьме́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.