сціртава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сціртава́льны |
сціртава́льная |
сціртава́льнае |
сціртава́льныя |
| Р. |
сціртава́льнага |
сціртава́льнай
сціртава́льнае |
сціртава́льнага |
сціртава́льных |
| Д. |
сціртава́льнаму |
сціртава́льнай |
сціртава́льнаму |
сціртава́льным |
| В. |
сціртава́льны (неадуш.)
сціртава́льнага (адуш.) |
сціртава́льную |
сціртава́льнае |
сціртава́льныя (неадуш.)
сціртава́льных (адуш.) |
| Т. |
сціртава́льным |
сціртава́льнай
сціртава́льнаю |
сціртава́льным |
сціртава́льнымі |
| М. |
сціртава́льным |
сціртава́льнай |
сціртава́льным |
сціртава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
сціртава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сціртава́льшчык |
сціртава́льшчыкі |
| Р. |
сціртава́льшчыка |
сціртава́льшчыкаў |
| Д. |
сціртава́льшчыку |
сціртава́льшчыкам |
| В. |
сціртава́льшчыка |
сціртава́льшчыкаў |
| Т. |
сціртава́льшчыкам |
сціртава́льшчыкамі |
| М. |
сціртава́льшчыку |
сціртава́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сціртава́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сціртава́льшчыца |
сціртава́льшчыцы |
| Р. |
сціртава́льшчыцы |
сціртава́льшчыц |
| Д. |
сціртава́льшчыцы |
сціртава́льшчыцам |
| В. |
сціртава́льшчыцу |
сціртава́льшчыц |
| Т. |
сціртава́льшчыцай
сціртава́льшчыцаю |
сціртава́льшчыцамі |
| М. |
сціртава́льшчыцы |
сціртава́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сціртава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сціртава́нне |
| Р. |
сціртава́ння |
| Д. |
сціртава́нню |
| В. |
сціртава́нне |
| Т. |
сціртава́ннем |
| М. |
сціртава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сціртава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сціртава́ны |
сціртава́ная |
сціртава́нае |
сціртава́ныя |
| Р. |
сціртава́нага |
сціртава́най
сціртава́нае |
сціртава́нага |
сціртава́ных |
| Д. |
сціртава́наму |
сціртава́най |
сціртава́наму |
сціртава́ным |
| В. |
сціртава́ны (неадуш.)
сціртава́нага (адуш.) |
сціртава́ную |
сціртава́нае |
сціртава́ныя (неадуш.)
сціртава́ных (адуш.) |
| Т. |
сціртава́ным |
сціртава́най
сціртава́наю |
сціртава́ным |
сціртава́нымі |
| М. |
сціртава́ным |
сціртава́най |
сціртава́ным |
сціртава́ных |
Кароткая форма: сціртава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сціртава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сціртава́ны |
сціртава́ная |
сціртава́нае |
сціртава́ныя |
| Р. |
сціртава́нага |
сціртава́най
сціртава́нае |
сціртава́нага |
сціртава́ных |
| Д. |
сціртава́наму |
сціртава́най |
сціртава́наму |
сціртава́ным |
| В. |
сціртава́ны (неадуш.)
сціртава́нага (адуш.) |
сціртава́ную |
сціртава́нае |
сціртава́ныя (неадуш.)
сціртава́ных (адуш.) |
| Т. |
сціртава́ным |
сціртава́най
сціртава́наю |
сціртава́ным |
сціртава́нымі |
| М. |
сціртава́ным |
сціртава́най |
сціртава́ным |
сціртава́ных |
Кароткая форма: сціртава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сціртава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сцірту́ецца |
сцірту́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сціртава́ўся |
сціртава́ліся |
| ж. |
сціртава́лася |
| н. |
сціртава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сціртава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сцірту́ю |
сцірту́ем |
| 2-я ас. |
сцірту́еш |
сцірту́еце |
| 3-я ас. |
сцірту́е |
сцірту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сціртава́ў |
сціртава́лі |
| ж. |
сціртава́ла |
| н. |
сціртава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
сцірту́й |
сцірту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
сцірту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сціртаво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сціртаво́з |
сціртаво́зы |
| Р. |
сціртаво́за |
сціртаво́заў |
| Д. |
сціртаво́зу |
сціртаво́зам |
| В. |
сціртаво́з |
сціртаво́зы |
| Т. |
сціртаво́зам |
сціртаво́замі |
| М. |
сціртаво́зе |
сціртаво́зах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.