сціртава́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сціртава́льшчык сціртава́льшчыкі
Р. сціртава́льшчыка сціртава́льшчыкаў
Д. сціртава́льшчыку сціртава́льшчыкам
В. сціртава́льшчыка сціртава́льшчыкаў
Т. сціртава́льшчыкам сціртава́льшчыкамі
М. сціртава́льшчыку сціртава́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)