надво́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надво́чны |
надво́чная |
надво́чнае |
надво́чныя |
| Р. |
надво́чнага |
надво́чнай надво́чнае |
надво́чнага |
надво́чных |
| Д. |
надво́чнаму |
надво́чнай |
надво́чнаму |
надво́чным |
| В. |
надво́чны (неадуш.) надво́чнага (адуш.) |
надво́чную |
надво́чнае |
надво́чныя (неадуш.) надво́чных (адуш.) |
| Т. |
надво́чным |
надво́чнай надво́чнаю |
надво́чным |
надво́чнымі |
| М. |
надво́чным |
надво́чнай |
надво́чным |
надво́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
надву́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надву́жаны |
надву́жаная |
надву́жанае |
надву́жаныя |
| Р. |
надву́жанага |
надву́жанай надву́жанае |
надву́жанага |
надву́жаных |
| Д. |
надву́жанаму |
надву́жанай |
надву́жанаму |
надву́жаным |
| В. |
надву́жаны (неадуш.) надву́жанага (адуш.) |
надву́жаную |
надву́жанае |
надву́жаныя (неадуш.) надву́жаных (адуш.) |
| Т. |
надву́жаным |
надву́жанай надву́жанаю |
надву́жаным |
надву́жанымі |
| М. |
надву́жаным |
надву́жанай |
надву́жаным |
надву́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
надву́зіць
‘не цалкам звузіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надву́жу |
надву́зім |
| 2-я ас. |
надву́зіш |
надву́зіце |
| 3-я ас. |
надву́зіць |
надву́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
надву́зіў |
надву́зілі |
| ж. |
надву́зіла |
| н. |
надву́зіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надву́зь |
надву́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надву́зіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
надвы́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
надвы́шка |
надвы́шкі |
| Р. |
надвы́шкі |
надвы́шак |
| Д. |
надвы́шцы |
надвы́шкам |
| В. |
надвы́шку |
надвы́шкі |
| Т. |
надвы́шкай надвы́шкаю |
надвы́шкамі |
| М. |
надвы́шцы |
надвы́шках |
Крыніцы:
piskunou2012.
надвя́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надвя́заны |
надвя́заная |
надвя́занае |
надвя́заныя |
| Р. |
надвя́занага |
надвя́занай надвя́занае |
надвя́занага |
надвя́заных |
| Д. |
надвя́занаму |
надвя́занай |
надвя́занаму |
надвя́заным |
| В. |
надвя́заны (неадуш.) надвя́занага (адуш.) |
надвя́заную |
надвя́занае |
надвя́заныя (неадуш.) надвя́заных (адуш.) |
| Т. |
надвя́заным |
надвя́занай надвя́занаю |
надвя́заным |
надвя́занымі |
| М. |
надвя́заным |
надвя́занай |
надвя́заным |
надвя́заных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надвя́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надвя́заны |
надвя́заная |
надвя́занае |
надвя́заныя |
| Р. |
надвя́занага |
надвя́занай надвя́занае |
надвя́занага |
надвя́заных |
| Д. |
надвя́занаму |
надвя́занай |
надвя́занаму |
надвя́заным |
| В. |
надвя́заны (неадуш.) надвя́занага (адуш.) |
надвя́заную |
надвя́занае |
надвя́заныя (неадуш.) надвя́заных (адуш.) |
| Т. |
надвя́заным |
надвя́занай надвя́занаю |
надвя́заным |
надвя́занымі |
| М. |
надвя́заным |
надвя́занай |
надвя́заным |
надвя́заных |
Кароткая форма: надвя́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надвяза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
надвяжу́ |
надвя́жам |
| 2-я ас. |
надвя́жаш |
надвя́жаце |
| 3-я ас. |
надвя́жа |
надвя́жуць |
| Прошлы час |
| м. |
надвяза́ў |
надвяза́лі |
| ж. |
надвяза́ла |
| н. |
надвяза́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
надвяжы́ |
надвяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
надвяза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надвя́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
надвя́званне |
| Р. |
надвя́звання |
| Д. |
надвя́званню |
| В. |
надвя́званне |
| Т. |
надвя́званнем |
| М. |
надвя́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.