надву́зіць

‘не цалкам звузіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. надву́жу надву́зім
2-я ас. надву́зіш надву́зіце
3-я ас. надву́зіць надву́зяць
Прошлы час
м. надву́зіў надву́зілі
ж. надву́зіла
н. надву́зіла
Загадны лад
2-я ас. надву́зь надву́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час надву́зіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)