Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя

цаца́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цаца́нка цаца́нкі
Р. цаца́нкі цаца́нак
Д. цаца́нцы цаца́нкам
В. цаца́нку цаца́нкі
Т. цаца́нкай
цаца́нкаю		 цаца́нкамі
М. цаца́нцы цаца́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

цаца́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цаца́рка цаца́ркі
Р. цаца́ркі цаца́рак
Д. цаца́рцы цаца́ркам
В. цаца́рку цаца́рак
Т. цаца́ркай
цаца́ркаю		 цаца́ркамі
М. цаца́рцы цаца́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цаца́рчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цаца́рчын цаца́рчына цаца́рчына цаца́рчыны
Р. цаца́рчынага цаца́рчынай
цаца́рчынае		 цаца́рчынага цаца́рчыных
Д. цаца́рчынаму цаца́рчынай цаца́рчынаму цаца́рчыным
В. цаца́рчыны
цаца́рчын (неадуш.)
цаца́рчынага (адуш.)		 цаца́рчыну цаца́рчына цаца́рчыны (неадуш.)
цаца́рчыных (адуш.)
Т. цаца́рчыным цаца́рчынай
цаца́рчынаю		 цаца́рчыным цаца́рчынымі
М. цаца́рчыным цаца́рчынай цаца́рчыным цаца́рчыных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цаца́рчын

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цаца́рчын цаца́рчыная цаца́рчынае цаца́рчыны
Р. цаца́рчынага цаца́рчынай
цаца́рчынае		 цаца́рчынага цаца́рчыных
Д. цаца́рчынаму цаца́рчынай цаца́рчынаму цаца́рчыным
В. цаца́рчыны
цаца́рчын (неадуш.)
цаца́рчынага (адуш.)		 цаца́рчыную цаца́рчынае цаца́рчыны (неадуш.)
цаца́рчыных (адуш.)
Т. цаца́рчыным цаца́рчынай
цаца́рчынаю		 цаца́рчыным цаца́рчынымі
М. цаца́рчыным цаца́рчынай цаца́рчыным цаца́рчыных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ца́цачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ца́цачка ца́цачкі
Р. ца́цачкі ца́цачак
Д. ца́цачцы ца́цачкам
В. ца́цачку ца́цачкі
Т. ца́цачкай
ца́цачкаю		 ца́цачкамі
М. ца́цачцы ца́цачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ца́цачна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ца́цачна - -

ца́цачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ца́цачнік ца́цачнікі
Р. ца́цачніка ца́цачнікаў
Д. ца́цачніку ца́цачнікам
В. ца́цачніка ца́цачнікаў
Т. ца́цачнікам ца́цачнікамі
М. ца́цачніку ца́цачніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ца́цачніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ца́цачніца ца́цачніцы
Р. ца́цачніцы ца́цачніц
Д. ца́цачніцы ца́цачніцам
В. ца́цачніцу ца́цачніц
Т. ца́цачніцай
ца́цачніцаю		 ца́цачніцамі
М. ца́цачніцы ца́цачніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ца́цачніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ца́цачніцкі ца́цачніцкая ца́цачніцкае ца́цачніцкія
Р. ца́цачніцкага ца́цачніцкай
ца́цачніцкае		 ца́цачніцкага ца́цачніцкіх
Д. ца́цачніцкаму ца́цачніцкай ца́цачніцкаму ца́цачніцкім
В. ца́цачніцкі
ца́цачніцкага		 ца́цачніцкую ца́цачніцкае ца́цачніцкія
Т. ца́цачніцкім ца́цачніцкай
ца́цачніцкаю		 ца́цачніцкім ца́цачніцкімі
М. ца́цачніцкім ца́цачніцкай ца́цачніцкім ца́цачніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

ца́цачны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ца́цачны ца́цачная ца́цачнае ца́цачныя
Р. ца́цачнага ца́цачнай
ца́цачнае		 ца́цачнага ца́цачных
Д. ца́цачнаму ца́цачнай ца́цачнаму ца́цачным
В. ца́цачны (неадуш.)
ца́цачнага (адуш.)		 ца́цачную ца́цачнае ца́цачныя (неадуш.)
ца́цачных (адуш.)
Т. ца́цачным ца́цачнай
ца́цачнаю		 ца́цачным ца́цачнымі
М. ца́цачным ца́цачнай ца́цачным ца́цачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.