Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

хро́набіёлаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

хронабіё́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: sbm2012.

хронабіялагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хронабіялагі́чны	хронабіялагі́чная	хронабіялагі́чнае	хронабіялагі́чныя
Р.	хронабіялагі́чнага	хронабіялагі́чнай хронабіялагі́чнае	хронабіялагі́чнага	хронабіялагі́чных
Д.	хронабіялагі́чнаму	хронабіялагі́чнай	хронабіялагі́чнаму	хронабіялагі́чным
В.	хронабіялагі́чны (неадуш.) хронабіялагі́чнага (адуш.)	хронабіялагі́чную	хронабіялагі́чнае	хронабіялагі́чныя (неадуш.) хронабіялагі́чных (адуш.)
Т.	хронабіялагі́чным	хронабіялагі́чнай хронабіялагі́чнаю	хронабіялагі́чным	хронабіялагі́чнымі
М.	хронабіялагі́чным	хронабіялагі́чнай	хронабіялагі́чным	хронабіялагі́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

хронабіяло́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	хронабіяло́гія
Р.	хронабіяло́гіі
Д.	хронабіяло́гіі
В.	хронабіяло́гію
Т.	хронабіяло́гіяй хронабіяло́гіяю
М.	хронабіяло́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

хронаграфі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хронаграфі́чны	хронаграфі́чная	хронаграфі́чнае	хронаграфі́чныя
Р.	хронаграфі́чнага	хронаграфі́чнай хронаграфі́чнае	хронаграфі́чнага	хронаграфі́чных
Д.	хронаграфі́чнаму	хронаграфі́чнай	хронаграфі́чнаму	хронаграфі́чным
В.	хронаграфі́чны (неадуш.) хронаграфі́чнага (адуш.)	хронаграфі́чную	хронаграфі́чнае	хронаграфі́чныя (неадуш.) хронаграфі́чных (адуш.)
Т.	хронаграфі́чным	хронаграфі́чнай хронаграфі́чнаю	хронаграфі́чным	хронаграфі́чнымі
М.	хронаграфі́чным	хронаграфі́чнай	хронаграфі́чным	хронаграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

хроналагіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	хроналагіза́цыя
Р.	хроналагіза́цыі
Д.	хроналагіза́цыі
В.	хроналагіза́цыю
Т.	хроналагіза́цыяй хроналагіза́цыяю
М.	хроналагіза́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

хронамедыцы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	хронамедыцы́на
Р.	хронамедыцы́ны
Д.	хронамедыцы́не
В.	хронамедыцы́ну
Т.	хронамедыцы́най хронамедыцы́наю
М.	хронамедыцы́не

Крыніцы: piskunou2012.

хронаметрава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

хронаметрава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хронаметрава́ны	хронаметрава́ная	хронаметрава́нае	хронаметрава́ныя
Р.	хронаметрава́нага	хронаметрава́най хронаметрава́нае	хронаметрава́нага	хронаметрава́ных
Д.	хронаметрава́наму	хронаметрава́най	хронаметрава́наму	хронаметрава́ным
В.	хронаметрава́ны (неадуш.) хронаметрава́нага (адуш.)	хронаметрава́ную	хронаметрава́нае	хронаметрава́ныя (неадуш.) хронаметрава́ных (адуш.)
Т.	хронаметрава́ным	хронаметрава́най хронаметрава́наю	хронаметрава́ным	хронаметрава́нымі
М.	хронаметрава́ным	хронаметрава́най	хронаметрава́ным	хронаметрава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

хронаметрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хронаметрава́ны	хронаметрава́ная	хронаметрава́нае	хронаметрава́ныя
Р.	хронаметрава́нага	хронаметрава́най хронаметрава́нае	хронаметрава́нага	хронаметрава́ных
Д.	хронаметрава́наму	хронаметрава́най	хронаметрава́наму	хронаметрава́ным
В.	хронаметрава́ны (неадуш.) хронаметрава́нага (адуш.)	хронаметрава́ную	хронаметрава́нае	хронаметрава́ныя (неадуш.) хронаметрава́ных (адуш.)
Т.	хронаметрава́ным	хронаметрава́най хронаметрава́наю	хронаметрава́ным	хронаметрава́нымі
М.	хронаметрава́ным	хронаметрава́най	хронаметрава́ным	хронаметрава́ных

Кароткая форма: хронаметрава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum