стурбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стурбава́ны |
стурбава́ная |
стурбава́нае |
стурбава́ныя |
Р. |
стурбава́нага |
стурбава́най стурбава́нае |
стурбава́нага |
стурбава́ных |
Д. |
стурбава́наму |
стурбава́най |
стурбава́наму |
стурбава́ным |
В. |
стурбава́ны (неадуш.) стурбава́нага (адуш.) |
стурбава́ную |
стурбава́нае |
стурбава́ныя (неадуш.) стурбава́ных (адуш.) |
Т. |
стурбава́ным |
стурбава́най стурбава́наю |
стурбава́ным |
стурбава́нымі |
М. |
стурбава́ным |
стурбава́най |
стурбава́ным |
стурбава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
стурбава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
стурбу́юся |
стурбу́емся |
2-я ас. |
стурбу́ешся |
стурбу́ецеся |
3-я ас. |
стурбу́ецца |
стурбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
стурбава́ўся |
стурбава́ліся |
ж. |
стурбава́лася |
н. |
стурбава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
стурбу́йся |
стурбу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
стурбава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
стурбава́ць
‘патурбаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
стурбу́ю |
стурбу́ем |
2-я ас. |
стурбу́еш |
стурбу́еце |
3-я ас. |
стурбу́е |
стурбу́юць |
Прошлы час |
м. |
стурбава́ў |
стурбава́лі |
ж. |
стурбава́ла |
н. |
стурбава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
стурбу́й |
стурбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
стурбава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сту́рзаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сту́рзаны |
сту́рзаная |
сту́рзанае |
сту́рзаныя |
Р. |
сту́рзанага |
сту́рзанай сту́рзанае |
сту́рзанага |
сту́рзаных |
Д. |
сту́рзанаму |
сту́рзанай |
сту́рзанаму |
сту́рзаным |
В. |
сту́рзаны (неадуш.) сту́рзанага (адуш.) |
сту́рзаную |
сту́рзанае |
сту́рзаныя (неадуш.) сту́рзаных (адуш.) |
Т. |
сту́рзаным |
сту́рзанай сту́рзанаю |
сту́рзаным |
сту́рзанымі |
М. |
сту́рзаным |
сту́рзанай |
сту́рзаным |
сту́рзаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сту́рзаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сту́рзаю |
сту́рзаем |
2-я ас. |
сту́рзаеш |
сту́рзаеце |
3-я ас. |
сту́рзае |
сту́рзаюць |
Прошлы час |
м. |
сту́рзаў |
сту́рзалі |
ж. |
сту́рзала |
н. |
сту́рзала |
Загадны лад |
2-я ас. |
сту́рзай |
сту́рзайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сту́рзаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сту́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сту́с |
сту́сы |
Р. |
сту́са |
сту́саў |
Д. |
сту́су |
сту́сам |
В. |
сту́с |
сту́сы |
Т. |
сту́сам |
сту́самі |
М. |
сту́се |
сту́сах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стусава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
стусу́ю |
стусу́ем |
2-я ас. |
стусу́еш |
стусу́еце |
3-я ас. |
стусу́е |
стусу́юць |
Прошлы час |
м. |
стусава́ў |
стусава́лі |
ж. |
стусава́ла |
н. |
стусава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
стусу́й |
стусу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
стусу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стусану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
стусану́ |
стусанё́м |
2-я ас. |
стусане́ш |
стусаняце́ |
3-я ас. |
стусане́ |
стусану́ць |
Прошлы час |
м. |
стусану́ў |
стусану́лі |
ж. |
стусану́ла |
н. |
стусану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
стусані́ |
стусані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
стусану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сту́сік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сту́сік |
сту́сікі |
Р. |
сту́сіка |
сту́сікаў |
Д. |
сту́сіку |
сту́сікам |
В. |
сту́сік |
сту́сікі |
Т. |
сту́сікам |
сту́сікамі |
М. |
сту́сіку |
сту́сіках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.