стурбава́ць
‘патурбаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| стурбу́ю | стурбу́ем | |
| стурбу́еш | стурбу́еце | |
| стурбу́е | стурбу́юць | |
| Прошлы час | ||
| стурбава́ў | стурбава́лі | |
| стурбава́ла | ||
| стурбава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| стурбу́й | стурбу́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| стурбава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)