стакро́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стакро́тка |
стакро́ткі |
Р. |
стакро́ткі |
стакро́так |
Д. |
стакро́тцы |
стакро́ткам |
В. |
стакро́тку |
стакро́ткі |
Т. |
стакро́ткай стакро́ткаю |
стакро́ткамі |
М. |
стакро́тцы |
стакро́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ста́ксель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ста́ксель |
ста́кселі |
Р. |
ста́кселя |
ста́кселяў |
Д. |
ста́кселю |
ста́кселям |
В. |
ста́ксель |
ста́кселі |
Т. |
ста́кселем |
ста́кселямі |
М. |
ста́кселі |
ста́кселях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ста́ксель-шко́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ста́ксель-шко́т |
ста́ксель-шко́ты |
Р. |
ста́ксель-шко́та |
ста́ксель-шко́таў |
Д. |
ста́ксель-шко́ту |
ста́ксель-шко́там |
В. |
ста́ксель-шко́т |
ста́ксель-шко́ты |
Т. |
ста́ксель-шко́там |
ста́ксель-шко́тамі |
М. |
ста́ксель-шко́це |
ста́ксель-шко́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
стаку́пальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стаку́пальны |
стаку́пальная |
стаку́пальнае |
стаку́пальныя |
Р. |
стаку́пальнага |
стаку́пальнай стаку́пальнае |
стаку́пальнага |
стаку́пальных |
Д. |
стаку́пальнаму |
стаку́пальнай |
стаку́пальнаму |
стаку́пальным |
В. |
стаку́пальны (неадуш.) стаку́пальнага (адуш.) |
стаку́пальную |
стаку́пальнае |
стаку́пальныя (неадуш.) стаку́пальных (адуш.) |
Т. |
стаку́пальным |
стаку́пальнай стаку́пальнаю |
стаку́пальным |
стаку́пальнымі |
М. |
стаку́пальным |
стаку́пальнай |
стаку́пальным |
стаку́пальных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
ста́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ста́ла |
стале́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
сталава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сталава́нне |
Р. |
сталава́ння |
Д. |
сталава́нню |
В. |
сталава́нне |
Т. |
сталава́ннем |
М. |
сталава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сталава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сталу́юся |
сталу́емся |
2-я ас. |
сталу́ешся |
сталу́ецеся |
3-я ас. |
сталу́ецца |
сталу́юцца |
Прошлы час |
м. |
сталава́ўся |
сталава́ліся |
ж. |
сталава́лася |
н. |
сталава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сталу́йся |
сталу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сталу́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сталава́ць
‘сталаваць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (сталаваць паводле дыеты)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сталу́ю |
сталу́ем |
2-я ас. |
сталу́еш |
сталу́еце |
3-я ас. |
сталу́е |
сталу́юць |
Прошлы час |
м. |
сталава́ў |
сталава́лі |
ж. |
сталава́ла |
н. |
сталава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сталу́й |
сталу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сталу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сталагмі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сталагмі́т |
сталагмі́ты |
Р. |
сталагмі́та |
сталагмі́таў |
Д. |
сталагмі́ту |
сталагмі́там |
В. |
сталагмі́т |
сталагмі́ты |
Т. |
сталагмі́там |
сталагмі́тамі |
М. |
сталагмі́це |
сталагмі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.