сталава́ць

‘сталаваць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (сталаваць паводле дыеты)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сталу́ю сталу́ем
2-я ас. сталу́еш сталу́еце
3-я ас. сталу́е сталу́юць
Прошлы час
м. сталава́ў сталава́лі
ж. сталава́ла
н. сталава́ла
Загадны лад
2-я ас. сталу́й сталу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сталу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)