Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прабіўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабіўны́ прабіўна́я прабіўно́е прабіўны́я
Р. прабіўно́га прабіўно́й
прабіўно́е		 прабіўно́га прабіўны́х
Д. прабіўно́му прабіўно́й прабіўно́му прабіўны́м
В. прабіўны́ (неадуш.)
прабіўно́га (адуш.)		 прабіўну́ю прабіўно́е прабіўны́я (неадуш.)
прабіўны́х (адуш.)
Т. прабіўны́м прабіўно́й
прабіўно́ю		 прабіўны́м прабіўны́мі
М. прабіўны́м прабіўно́й прабіўны́м прабіўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прабі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праб’ю́ся праб’ё́мся
2-я ас. праб’е́шся праб’яце́ся
3-я ас. праб’е́цца праб’ю́цца
Прошлы час
м. прабі́ўся прабі́ліся
ж. прабі́лася
н. прабі́лася
Загадны лад
2-я ас. прабі́ся прабі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прабі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прабіццё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прабіццё́
Р. прабіцця́
Д. прабіццю́
В. прабіццё́
Т. прабіццём
М. прабіцці́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

прабі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праб’ю́ праб’ё́м
2-я ас. праб’е́ш праб’яце́
3-я ас. праб’е́ праб’ю́ць
Прошлы час
м. прабі́ў прабі́лі
ж. прабі́ла
н. прабі́ла
Загадны лад
2-я ас. прабі́ прабі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прабі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праблазнава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праблазну́ю праблазну́ем
2-я ас. праблазну́еш праблазну́еце
3-я ас. праблазну́е праблазну́юць
Прошлы час
м. праблазнава́ў праблазнава́лі
ж. праблазнава́ла
н. праблазнава́ла
Загадны лад
2-я ас. праблазну́й праблазну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час праблазнава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прабле́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прабле́ма прабле́мы
Р. прабле́мы прабле́м
Д. прабле́ме прабле́мам
В. прабле́му прабле́мы
Т. прабле́май
прабле́маю		 прабле́мамі
М. прабле́ме прабле́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праблема́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. праблема́тыка
Р. праблема́тыкі
Д. праблема́тыцы
В. праблема́тыку
Т. праблема́тыкай
праблема́тыкаю
М. праблема́тыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праблематы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
праблематы́чна праблематы́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

праблематы́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. праблематы́чнасць
Р. праблематы́чнасці
Д. праблематы́чнасці
В. праблематы́чнасць
Т. праблематы́чнасцю
М. праблематы́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праблематы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праблематы́чны праблематы́чная праблематы́чнае праблематы́чныя
Р. праблематы́чнага праблематы́чнай
праблематы́чнае		 праблематы́чнага праблематы́чных
Д. праблематы́чнаму праблематы́чнай праблематы́чнаму праблематы́чным
В. праблематы́чны (неадуш.)
праблематы́чнага (адуш.)		 праблематы́чную праблематы́чнае праблематы́чныя (неадуш.)
праблематы́чных (адуш.)
Т. праблематы́чным праблематы́чнай
праблематы́чнаю		 праблематы́чным праблематы́чнымі
М. праблематы́чным праблематы́чнай праблематы́чным праблематы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.