прабіўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабіўны́ прабіўна́я прабіўно́е прабіўны́я
Р. прабіўно́га прабіўно́й
прабіўно́е		 прабіўно́га прабіўны́х
Д. прабіўно́му прабіўно́й прабіўно́му прабіўны́м
В. прабіўны́ (неадуш.)
прабіўно́га (адуш.)		 прабіўну́ю прабіўно́е прабіўны́я (неадуш.)
прабіўны́х (адуш.)
Т. прабіўны́м прабіўно́й
прабіўно́ю		 прабіўны́м прабіўны́мі
М. прабіўны́м прабіўно́й прабіўны́м прабіўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)