магнітаметры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
магнітаметры́чны |
магнітаметры́чная |
магнітаметры́чнае |
магнітаметры́чныя |
Р. |
магнітаметры́чнага |
магнітаметры́чнай магнітаметры́чнае |
магнітаметры́чнага |
магнітаметры́чных |
Д. |
магнітаметры́чнаму |
магнітаметры́чнай |
магнітаметры́чнаму |
магнітаметры́чным |
В. |
магнітаметры́чны (неадуш.) магнітаметры́чнага (адуш.) |
магнітаметры́чную |
магнітаметры́чнае |
магнітаметры́чныя (неадуш.) магнітаметры́чных (адуш.) |
Т. |
магнітаметры́чным |
магнітаметры́чнай магнітаметры́чнаю |
магнітаметры́чным |
магнітаметры́чнымі |
М. |
магнітаметры́чным |
магнітаметры́чнай |
магнітаметры́чным |
магнітаметры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
магнітаме́трыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
магнітаме́трыя |
Р. |
магнітаме́трыі |
Д. |
магнітаме́трыі |
В. |
магнітаме́трыю |
Т. |
магнітаме́трыяй магнітаме́трыяю |
М. |
магнітаме́трыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
магнітамехані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
магнітамехані́чны |
магнітамехані́чная |
магнітамехані́чнае |
магнітамехані́чныя |
Р. |
магнітамехані́чнага |
магнітамехані́чнай магнітамехані́чнае |
магнітамехані́чнага |
магнітамехані́чных |
Д. |
магнітамехані́чнаму |
магнітамехані́чнай |
магнітамехані́чнаму |
магнітамехані́чным |
В. |
магнітамехані́чны (неадуш.) магнітамехані́чнага (адуш.) |
магнітамехані́чную |
магнітамехані́чнае |
магнітамехані́чныя (неадуш.) магнітамехані́чных (адуш.) |
Т. |
магнітамехані́чным |
магнітамехані́чнай магнітамехані́чнаю |
магнітамехані́чным |
магнітамехані́чнымі |
М. |
магнітамехані́чным |
магнітамехані́чнай |
магнітамехані́чным |
магнітамехані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
магнітао́птыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
магнітао́птыка |
Р. |
магнітао́птыкі |
Д. |
магнітао́птыцы |
В. |
магнітао́птыку |
Т. |
магнітао́птыкай магнітао́птыкаю |
М. |
магнітао́птыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
магнітаправо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
магнітаправо́д |
магнітаправо́ды |
Р. |
магнітаправо́да |
магнітаправо́даў |
Д. |
магнітаправо́ду |
магнітаправо́дам |
В. |
магнітаправо́д |
магнітаправо́ды |
Т. |
магнітаправо́дам |
магнітаправо́дамі |
М. |
магнітаправо́дзе |
магнітаправо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.