магнітамехані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магнітамехані́чны магнітамехані́чная магнітамехані́чнае магнітамехані́чныя
Р. магнітамехані́чнага магнітамехані́чнай
магнітамехані́чнае		 магнітамехані́чнага магнітамехані́чных
Д. магнітамехані́чнаму магнітамехані́чнай магнітамехані́чнаму магнітамехані́чным
В. магнітамехані́чны (неадуш.)
магнітамехані́чнага (адуш.)		 магнітамехані́чную магнітамехані́чнае магнітамехані́чныя (неадуш.)
магнітамехані́чных (адуш.)
Т. магнітамехані́чным магнітамехані́чнай
магнітамехані́чнаю		 магнітамехані́чным магнітамехані́чнымі
М. магнітамехані́чным магнітамехані́чнай магнітамехані́чным магнітамехані́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)