Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
аеёіоуыэюя

глаўкані́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глаўкані́тавы глаўкані́тавая глаўкані́тавае глаўкані́тавыя
Р. глаўкані́тавага глаўкані́тавай
глаўкані́тавае		 глаўкані́тавага глаўкані́тавых
Д. глаўкані́таваму глаўкані́тавай глаўкані́таваму глаўкані́тавым
В. глаўкані́тавы (неадуш.)
глаўкані́тавага (адуш.)		 глаўкані́тавую глаўкані́тавае глаўкані́тавыя (неадуш.)
глаўкані́тавых (адуш.)
Т. глаўкані́тавым глаўкані́тавай
глаўкані́таваю		 глаўкані́тавым глаўкані́тавымі
М. глаўкані́тавым глаўкані́тавай глаўкані́тавым глаўкані́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

глаўко́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. глаўко́ма
Р. глаўко́мы
Д. глаўко́ме
В. глаўко́му
Т. глаўко́май
глаўко́маю
М. глаўко́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

глаўко́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глаўко́мны глаўко́мная глаўко́мнае глаўко́мныя
Р. глаўко́мнага глаўко́мнай
глаўко́мнае		 глаўко́мнага глаўко́мных
Д. глаўко́мнаму глаўко́мнай глаўко́мнаму глаўко́мным
В. глаўко́мны (неадуш.)
глаўко́мнага (адуш.)		 глаўко́мную глаўко́мнае глаўко́мныя (неадуш.)
глаўко́мных (адуш.)
Т. глаўко́мным глаўко́мнай
глаўко́мнаю		 глаўко́мным глаўко́мнымі
М. глаўко́мным глаўко́мнай глаўко́мным глаўко́мных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.