Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’

філо́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філо́м філо́мы
Р. філо́ма філо́маў
Д. філо́му філо́мам
В. філо́м філо́мы
Т. філо́мам філо́мамі
М. філо́ме філо́мах

Крыніцы: piskunou2012.

філо́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філо́н філо́ны
Р. філо́на філо́наў
Д. філо́ну філо́нам
В. філо́на філо́наў
Т. філо́нам філо́намі
М. філо́не філо́нах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Філо́наўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Філо́наўцы
Р. Філо́наўцаў
Д. Філо́наўцам
В. Філо́наўцы
Т. Філо́наўцамі
М. Філо́наўцах

філо́ніць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. філо́ню філо́нім
2-я ас. філо́ніш філо́ніце
3-я ас. філо́ніць філо́няць
Прошлы час
м. філо́ніў філо́нілі
ж. філо́ніла
н. філо́ніла
Загадны лад
2-я ас. філо́нь філо́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час філо́нячы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філо́саф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філо́саф філо́сафы
Р. філо́сафа філо́сафаў
Д. філо́сафу філо́сафам
В. філо́сафа філо́сафаў
Т. філо́сафам філо́сафамі
М. філо́сафе філо́сафах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фі́лум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фі́лум фі́лумы
Р. фі́лума фі́лумаў
Д. фі́луму фі́лумам
В. фі́лум фі́лумы
Т. фі́лумам фі́лумамі
М. фі́луме фі́лумах

Крыніцы: piskunou2012.

філумені́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філумені́ст філумені́сты
Р. філумені́ста філумені́стаў
Д. філумені́сту філумені́стам
В. філумені́ста філумені́стаў
Т. філумені́стам філумені́стамі
М. філумені́сце філумені́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філумені́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. філумені́стка філумені́сткі
Р. філумені́сткі філумені́стак
Д. філумені́стцы філумені́сткам
В. філумені́стку філумені́стак
Т. філумені́сткай
філумені́сткаю		 філумені́сткамі
М. філумені́стцы філумені́стках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філумені́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філумені́сцкі філумені́сцкая філумені́сцкае філумені́сцкія
Р. філумені́сцкага філумені́сцкай
філумені́сцкае		 філумені́сцкага філумені́сцкіх
Д. філумені́сцкаму філумені́сцкай філумені́сцкаму філумені́сцкім
В. філумені́сцкі
філумені́сцкага		 філумені́сцкую філумені́сцкае філумені́сцкія
Т. філумені́сцкім філумені́сцкай
філумені́сцкаю		 філумені́сцкім філумені́сцкімі
М. філумені́сцкім філумені́сцкай філумені́сцкім філумені́сцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

філумені́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. філумені́я
Р. філумені́і
Д. філумені́і
В. філумені́ю
Т. філумені́яй
філумені́яю
М. філумені́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.