філумені́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. філумені́стка філумені́сткі
Р. філумені́сткі філумені́стак
Д. філумені́стцы філумені́сткам
В. філумені́стку філумені́стак
Т. філумені́сткай
філумені́сткаю		 філумені́сткамі
М. філумені́стцы філумені́стках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)